| „Za każdym sukcesem zawodowym i społecznym męża zwykle stoi wspierająca go żona”, powiedział prowadzący sobotnią uroczystość Michael Christodoulou (OA). Z pewnością nie byłoby nic nadzwyczajnego w tym stwierdzeniu, gdyby nie fakt kogo te słowa dotyczą, a także okoliczności w jakich zostały powiedziane. W sobotę, 28 czerwca miała miejsce doroczna uroczysta kolacja zorganizowana przez Federację Szkół Etnicznych w NPW. Zaszczytną, ale jakże czasochłonną funkcję Prezesa Federacji siódmy już z kolei rok pełni Albert Vella, a wspierającą go aktywnie małżonką jest znana polska nauczycielka, pani Gosia Vella.
Pan Albert jak zwykle chciał pozostać w cieniu, eksponując innych współorganizatorów tej uroczystości. Panią Gosię, podobnie jak i w latach poprzednich, bezskutecznie próbowano namówić, aby zajęła miejsce z mężem przy stole prezydialnym. Wolała usiąść ze swoimi nauczycielkami oraz z przyjaciółmi. I to właśnie obojgu Państwu Vellom, licząca ponad 420 osób, wielojęzyczna społeczność zgotowała gorącą owację.
Tak jak wspomniałam po raz kolejny główną salę Klubu Cypryjskiego w Stanmore wypełnili przedstawiciele kilkudziesięciu języków, których uczy się wiele tysięcy dzieci i młodzieży w blisko 60 szkołach i ośrodkach Sydnejskiej Metropolii.
Excellence Awards
Relacja na szkolnym portalu
Należy podkreślić, że grupa polska, chociaż reprezentująca nie najliczniejszą emigrację, wypadła chyba najbardziej imponująco. Było nas aż 60 osób! Przy stole prezydialnym, oprócz ‘spolszczonego’ pana prezesa, Alberta Velli, zasiadła także Józefa Sobska, przewodnicząca ‘Community Language Schools Board’. Znana i ceniona w australijskim środowisku edukacyjnym Pani Józefa, przy każdej okazji podkreśla publicznie swoją polskość. Niejednokrotnie wyrażała ubolewanie, że podczas jej szkolnych lat nie było takich jak dzisiaj możliwości uczenia się języka kraju swojego pochodzenia.
Wśród honorowych gości obecna była pani Konsul Dorota Preda oraz reprezentująca Radę Naczelną Polskich Organizacji pani Małgorzata Kwiatkowska. Były również Siostry Misjonarki Chrystusa Króla – Siostra Elżbieta, Siostra Monika i Siostra Anna.
W polskim duchu rozpoczęła się także oficjalna część uroczystości. Na podium weszła Maya Stempień – uczennica 11 klasy języka polskiego w Randwick. Przed stojącą w skupieniu publicznością oraz oficjalnymi gośćmi, wśród których był takze premier NSW – the Hon. Mike Baird, nasza Maya czystym, donośnym głosem odśpiewała wszystkie zwrotki australijskiego hymnu. Nagrodzona rzęsistymi brawami wykonała jeszcze jedną, piękną piosenkę zatytułowaną ‘Perhaps’.
Prawdziwym aplauzem nagrodzono także małych polskich tancerzy. Pan Daniel Gadd przyprowadził najmłodszą grupę ‘Podhala’. Cóż może być piękniejszego niż dziesięcioro polskich dzieci ubranych w mieniące się barwami i cekinami krakowskie stroje? Wykonali oni dwa tańce, w pierwszym dzielnie pomagał im hasający w takt muzyki , krakowski Lajkonik. Dziewczynki zachwyciły wszystkich gracją, urodą oraz rytmicznym odtwarzaniem tanecznych kroków i figur, nawet ta najmłodsza, chyba czteroletnia! Chłopcy natomiast pobili rekord sprawności wykonując kilkanaście akrobatycznych wprost figur tanecznych.
Oprócz polskiej, wystąpiła jeszcze tylko grupa dzieci libańskich, także w strojach.
|
|
|
|
Na tym się absolutnie udział Polaków nie kończył. Obecni na uroczystości państwo Małgorzata i Henryk Snochowie nie po raz pierwszy usłyszeli imię i nazwisko swojego syna. Utalentowany w wielu dziedzinach Gabriel, uczeń Polskiej Szkoły w Liverpool, tym razem został zwycięzcą Konkursu z okazji 100-lecia ANZAC. Obraz jego autorstwa będzie zdobił biuro rządowe NSW.
W dalszej części uroczystości przyszła kolej na wyróżnienia dla organizatorów szkół etnicznych. Wśród nagrodzonych pięknymi dyplomami, które otrzymali z rąk Premiera, znalazło się aż troje Polaków. Byli to prowadząca Polską Szkołę Dzielnic Północnych, Elżbieta Cesarski oraz Gosia Vella i Zbigniew Sobota założyciele i koordynatorzy Polskiej Szkoły w Randwick.
Jak zwykle przy tego rodzaju uroczystościach nie mogło się obyć bez oficjalnych przemówień. Premier NSW , Hon. Mike Baird, któremu towarzyszyła małżonka, Kerryn, przyznał, że było to jedno z jego pierwszych spotkań w tak licznym gronie z osobami reprezentującymi prawie wszystkie grupy etniczne naszego Stanu. „Celebrujemy dzisiaj wiele wydarzeń, wszystkie u swej podstawy mają jednak celebrowanie wielokulturowości. [...] wielokulturowość to wspaniała możliwość wymiany dóbr oraz idei. Celebrowanie wielokulturowości oparte być musi na wolności i szacunku dla innych. Na wolności wypowiedzi, swobody podtrzymywania własnej kultury, a także wyznawanej religii. Celebrujemy unikalną sytuację, akceptując różnorodność, tworzymy wspólnie jedną, silnie zespoloną Australię. [...] Język jest bardzo ważnym elementem kultury. Komunikując się używamy przede wszystkim języka. Popierając uczenie języków pomagamy w tworzeniu harmonijnego współżycia pomiędzy grupami etnicznymi i kulturowymi. Już dzisiaj zapewniam, że będę jednym z przyjaciół Federacji Szkół Etnicznych na wiele nadchodzących lat”.
|
|
|
|
Także Minister Victor Dominello, który już wielokrotnie uczestniczył w takiej uroczystości, podkreślił rolę grup etnicznych w tworzeniu jednej australijskiej społeczności. Za przykład niech posłuży czynne zaangażowanie różnych grup w „Clean Up Australia”, czy też wspólne organizowanie patriotycznych świąt, takich jak ANZAC Day. Widząc tylu społeczników z różnych grup narodowościowych, pan Dominello powiedział; „Jesteście dla mnie jak wielka rodzina. Kiedy patrzę na was, to tak jakbym widział swoje własne dziedzictwo kulturowe. Zdaję sobie sprawę jak wielką siłą możecie stać się w przyszłości. Wy jesteście w stanie nie tylko kształtować społeczność, ale także jej przewodzić”.
Prezes ‘The Community Relations Commision’, Vic Alhadeff należy do grona osób od dawna popierających działalność Federacji. W swoim przemówieniu podkreślił on istotę i wagę uczenia się języków. Apelował do wszystkich liderów społeczności etnicznych o czynne wspieranie tej idei a także o stawianie wymagań pod adresem władz Stanowych i Federalnych odnośnie dbania o szkoły języków.
Na koniec głos zabrał także pan Albert Vella, gospodarz tej tak doskonale zorganizowanej uroczystości. Najpierw pan Vella złożył uznanie aborygeńskim ludom Gadigal, prawowitym właścicielom tej ziemi, a następnie powitał honorowych gości, wśród których byli m. in.Premier NSW Hon.Mike Baird wraz z małżonką, Kerryn; Minister Victor Dominello; Sekretarze Parlamentu: Hon. Matt Kean oraz Hon. David Clarke; członkini Parlamentu, Hon. Marie Ficarra; zastępczyni lidera opozycji – Hon. Linda Burney; prezesi rządowych komisji: Józefa Sobski – do spraw nauczania języków; Vic Alhadeff –do spraw społecznych oraz reprezentant komisji Hakan Harman z małżonką Asli; Naczelny Dyrektor Nauczania języków Etnicznych w Australii – Stefan Romaniw; przedstawiciele korpusów dyplomatycznych oraz wielu organizacji społecznych, a także nauczyciele, rodzice i działacze społeczni.
Pan Vella złożył publiczne podziękowanie wszystkim, którzy poświęcili swój cenny czas, aby udokumentować poparcie dla idei nauczania języków.
„W chwili obecnej, powiedział pan Vella, nasze szkoły oferują 56 języków, dla łącznej liczby ponad 30 000 uczniów. W dalszym ciągu potrzebujemy jednak dołożyć wszelkich starań, aby uzmysłowić wszystkim wagę znajomości języków, a tym samym podnieść prestiż szkół, które się tą dziedziną zajmują.
Czas oraz wysiłek wielu nauczycieli języków a także organizatorów szkół etnicznych da się przeliczyć na wymierne wartości ekonomiczne Australii. Szkoły nie mogą jednak działać w oderwaniu od innych instytucji. Potrzebne jest partnerstwo i to zarówno instytucji rządowych, jak i sektora prywatnego, a także przedstawicielstwa dyplomatycznego poszczególnych krajów . [...] Im więcej języków będzie znało nasze społeczeństwo, tym lepszą przyszłość zgotujemy sobie w zdążającym ku globalizacji świecie”. Na zakończenie Pan Vella podziękował uczestnikom, życząc wszystkim udanej kontynuacji wieczoru.
|
|
|
I rzeczywiście był to wieczór bardzo udany. Smaczna, sprawnie podana kolacja, złożona aż z czterech dań. Swobodna atmosfera, dająca możliwość bezpośredniego kontaktu z wieloma interesującymi osobami. Poznanie polityków, którzy tak jak premier, Hon. Mike Baird niezmordowanie pozowali do wielu zdjęć. Wszystko to sprawiło, że uroczystość przeciągnęła się do wielu godzin. Dla nas, uczestniczących w tym wieczorze Polaków nasuwa się jednak pytanie co dalej?
Polscy nauczyciele, organizatorzy szkolnictwa, liderzy społeczni oraz aktywnie zaangażowani rodzice dopisali na medal. Teraz wszystko zależy od pozostałej części polskiego społeczeństwa w Australii. Czy możemy biernie patrzeć na to, że wiele polskich klas w szkołach sobotnich świeci pustkami? Dlaczego suma $123.50 wypłacana na każde dziecko uczące się języka w sobotnich szkołach podstawowych trafia do innych, a nie do polskich szkół?
|
|
|
Polacy w innych krajach zazdroszczą nam, że nauczanie języka polskiego na poziomie szkoły średniej jest w Australii całkowicie finansowane przez Departament Edukacji. Szczególnie kiedy za wybranie do matury (HSC) języka polskiego można otrzymać aż 20 punktów (ze 100) przy ubieganiu się o miejsce na studiach uniwersyteckich. Egzamin maturalny z j. polskiego w Australii nie jest trudny. Dla prawie wszystkich naszych maturzystów język polski był do tej pory najlepiej zdanym na maturze przedmiotem.
Być może nie jest jeszcze za późno. Poszukajmy najbliższej polskiej szkoły. Dając dziecku dobrą znajomość języka polskiego, otwieramy mu wiele możliwości. Najpierw pomagamy dostać się na wybrany kierunek studiów, a w dalszej przyszłości pomagamy mu zmierzyć się z nieuniknionymi trudnościami w świecie postępującej globalizacji.
Wszelkich informacji odnośnie uczenia się języka polskiego udzielić mogą:
Marianna Łacek mlacek@optusnet.com.au (02) 9798 8690 Gosia Vella gosiavella@optusnet.com.au 0417 245 379
| 
