| W niedzielne popołudnie, 18 pazdziernika 2015 odbyła się w Klubie Polskim w Ashfield impreza jubileuszowa z okazji 50-lecia Funduszu Wieczystego Polonii Australijskiej im. Gen. Juliusza Kleeberga. Frekwencja dopisała, program artystyczny - fajny i bogaty, były wzruszające momenty historyczne, przekąski - pyszne, jednym słowem sukces i nie ma się czego czepiać, chyba że nielicznych drobiazgów. Dzięki tej imprezie i poprzedzającym ją publikacjom radiowym i prasowym Fundusz Wieczysty powraca do naszej świadomości, znów jest o nim głośno. Daj Boże, aby było wokół niego jeszcze głośniej przez następne 50 lat.
Prawdę mówiąc, w ostatnim ćwierćwieczu o Funduszu słyszało się w zasadzie na jedno ucho. Słyszało się mianowicie tylko o tym, że zespoły folklorystyczne, szkoły polskie i harcerze dostali kolejne dofinansowanie, natomiast (na drugie ucho) nie było słychać ani o pracy Funduszu, ani o stanie konta, ani o zbieraniu funduszy. Jeszcze chyba we wczesnych latach 90-tych słyszało się, jak przepoczciwy działacz społeczny Tadeusz Rakowski organizował Bal Tadeuszów z dochodem na Fundusz. Potem bale się skończyły, puszki i inne akcje zbiórkowe poszły w zapomnienie, a sam Fundusz został wyparty z naszej polonijnej świadomości prawie zupełnie. Ot, turlał się z roku na rok, z rzadka zasilany jakimś mniejszym czy większym zapisem testamentowym, o którym niestety nie trąbiono w polonijnych mediach.
Trochę rozgłosu przynosiła może tablica hojnych ofiarodawców umocowana w Domu Polskim, ale kto i kiedy ją tam ogląda, kiedy tam od lat cicho, bo masowe wycieczki i pielgrzymki tam nie docierają. O Funduszu było przez lata głośno, głównie kontrowersyjnie, na dodatek tylko w ścisłym gronie delegatów na zjazdy Rady Naczelnej. Dzięki Bogu, różne zawirowania i kontrowersje zostały wyjaśnione, podjęto ważne decyzje, usprawniono system pracy, zadbano o transparentność działań; rozpoczął się nowy, można powiedzieć historyczny etap działalności Funduszu.
|
|
|
Wykorzystajmy ten moment. Budujmy potęgę finansową Polonii, Bank Emigracji! Sprawa Funduszu musi ponownie stać się dla nas sprawą ambicjonalną. Niechaj zaszczytem będzie wspomaganie Funduszu! A wspomagać najlepiej poprzez donacje oraz zapisy testamentowe. Ufajmy, że znajdą się tacy, jak Ewa Malewicz, J. Franckiewicz, J.Podlasek, J. Fabierkiewicz, W. Wojnowski, M. Markowicz, J.Jabłoński, oraz Stanisław Blum, którzy chociaż część swego majątku zapiszą na ważne, wspólne cele. "Testamenty, testamenty!" – to słowo i apel przewijały się w jubileuszowych przemówieniach m.in. prezesa Federacji Jerzego Krajewskiego i sekretarza Funduszu, prof. Andrzeja Kozka.
Uroczystość jubileuszowa w Ashfield zgromadziła nie tylko starych działaczy, ale i mało pokazujących się w Polonii młodych imigrantów. Brawo! Wsród gości znalazła się legendarna postać, pani Natalia Kułakowska, ongiś wraz z mężem Hojna Ofiarodawczyni Funduszu i właścicielka bogatej firmy Carinia, do dziś wspierająca finansowo polskie szkoły i organizacje. Inni wielcy działacze opuścili już ziemski padół ...Brunon Kowalski, Ryszard Treister, Władysława Pęska, Wacław Andrusiewicz, Emil Niemiec-Polaczek, Zdzisław Wielebiński, Tadeusz Tarmas...wielu innych...warto kiedyś sporzadzić księgę społeczników, niechaj trwa pamięć o nich, może z okazji Wszystkich Swiętych warto wybrać się na ich groby i w cichej modlitwie podziękować za to, co dla nas zrobili?
Łatwo powiedzieć, żeby taką księgę sporządzić, ale do tego potrzebne są kompletne dokumenty z 50 lat działalności Funduszu. Powoli tropimy, zbieramy, odzyskujemy, a im wiecej huku, tym większy efekt – co chwilę odnajdują się jakieś kolejne teczuszki, które wydawały się zaginione na wieki.
Jubileuszową imprezę prowadziła Elżbieta Cesarska, administrator Funduszu. Krótkie przemówienie wygłosiła nowo wybrana prezeska Funduszu (do niedawna wiceprezeska) Zofia Cyganiuk.
Przemówienie Zofii Cyganiuk
Po niej głos zabrała pani konsul Dorota Preda, która nawiązując do artykułu Ernestyny o jubileuszu Funduszu, zapewniała, że w tych nowych czasach Konsulat jest otwarty na przyjacielskie kontakty i na wspólną realizację różnych projektów.
Mówi konsul Dorota Preda
Głos zabrała też „zwierzchnia władza” Funduszu, Rada Naczelna; przemawiała wiceprezeska Małgorzata Kwiatkowska.
Mówi wiceprezeska Rady Naczelnej Małgorzata Kwiatkowska
Program artystyczny rozpoczął się występem młodej artystki polonijnej, Pauliny Pazdzior, która z akompaniamentem Jurka Scisłowskiego wykonała na skrzypcach Pożegnanie Ojczyzny Ogińskiego oraz Taniec Wegierski Brahmsa. Nagle sala audytorium jakby się zakołysała – nie, to nie trzęsienie ziemi, to dynamiczny Taniec Cygański pięknych dziewczyn w bajecznych strojach. Ze swej Szkoły Polskiej w Ashfield Marysia Nowak przyprowadziła trio maluchów, które zaprezentowały piosenkę „Kolorowe kredki”.
Posłuchaj fragmentów koncertu
Trudniej było sprowadzić całą szkołę z Ryde: piosenkę Doroty Banasiak nagrano więc na wideo i wyświetlono nam na klubowym ekranie.
Dziatwa ze Szkoły Polskiej Dzielnic Północnych wraz z Dorotą Banasiak śpiewają piosenkę specjalnie nagraną na Jubileusz Funduszu Wieczystego. Obejrzyjcie, śpiewajcie razem
Potem kolejne trzęsienie ziemi, tym razem spowodowane przez tancerzy Kujaw w ich nowiutkich strojach i najnowszej choreografii „My Słowianie”.
I tu nastąpił kulminacyjny, emocjonalny moment: przed sceną zgromadziły się dwa zespoły, Syrenka i Kujawy, a przed nimi pojawili się znani działacze Jerzy Krajewski z wieloletnią prezeską Funduszu, Jadwigą Solka-Krajewską, której wielkim bukietem kwiatów dziękowano za tyle lat pracy na rzecz Polonii – od Koła Kobiet, Sybiraków poprzez Polart, po Fundusz.
Krótkie przemówienia państwa Krajewskich
Członek nowej ekipy Funduszu, prof. Andrzej Kozek przedstawił barwnie ilustrowaną historię Funduszu Wieczystego. Odtwarzamy ją tutaj w dwóch postaciach, komu łatwiej oglądać ją na PDF, a kto woli może włączyć pokaz slajdów z nagranym komentarzem.
Historia FWPA z komentarzami (prawy klik i otworz w nowym oknie łączą z YouTube: https://youtu.be/JDK7wvkAsQY)
Historia FWPA w formacie pdf
I kolejna część programu artystycznego, w którym starali się wystąpić zespoły od lat dofinansowywane przez Fundusz Wieczysty, a więc i Chór Tęcza. Chór miał trudne zadanie, bo tego samego dnia, o tej samej porze uświetniał Pierwszą Komunię w Marayong. Wysłał więc swego reprezentanta Wiesława Rogolińskiego, który z akompaniamentem swej gitary wykonał kilka znanych, „obozowych” piosenek: "Taki kraj", "Deszcz jesienny deszcz" i "Ułani".
Numer konta:
Polish Comm Council of Aus & NZ Inc.
Gen J Kleeberg Polish Comm Fund in Aust
BSB: 112-879
numer konta: 019 370 802
Email: prezesfw@polishcouncil.org.au
Następnie podziwialiśmy „Taniec gimnastyczny” w wykonaniu zgrabnej i giętkiej panienki, Nataszy Weston. Brawo Natasza, taniec był znakomity, ale ja się trochę dziwię, dlaczego oświadczono, że tancerka na koncercie jubileuszowym reprezentowała harcerstwo polskie. Nie rozumiem, jak to się stało, że na jubileuszu nie pokazała się ani jedna osoba w harcerskim mundurze? Miejmy nadzieję, że Generał Kleeberg i druh Szupryczyński nie przewracają się w grobie....
Ostatnią część koncertu wypełnili aktorzy Teatru Fantazja. Od Ordonki do Rodowicz! Fajny repertuar. Miłym zaskoczeniem był dla mnie występ Basi Kosowskiej, którą oglądałam po raz pierwszy, bardzo mi się podobała piosenka mojego dzieciństwa „Kasztany”; Basi pięknie akompaniował słynny muzyk Joannis Polkas. Pozostałym artystom akompaniowała na fortepianie Konstancja Kotowska, zawsze profesjonalna, zawsze gotowa do pomocy. O talentach muzycznych Kasi Werner wiedziałam już wczesniej; miło było posłuchać „Okularników”; piosenka ta była ongiś opowieścią o moim pokoleniu - naszych studiach i początkach kariery. Boże! – jakaż to wycieczka w czasie, pół wieku „nazad”.
|
|
|
Zabawny wiersz Eli Chylewskiej o życiu w Australii przedstawiła Ula Orczykowska, czysty silny głos, znakomita interpretacja. I na deser kilka piosenek w wykonaniu Michała Maciocha, którego od lat kojarze głównie z rolami komediowymi (oj, jezdził nam po głowach rowerem!). Tym razem dwie piękne, nastrojowe piosenki o trudnej, ambitnej linii muzycznej. Moim zdaniem sukces! Jakie kolejne role Michał zagra? Właśnie po powrocie z Sydney do Melbourne, nagrywa z Ewą Figiel w Radiu SBS ostatnie już dialogi do wersji angielskiej naszego filmu o Kościuszce.
Ale wróćmy na salę Klubu Polskiego w Ashfield, gdzie ukoronowaniem dnia są: krojenie jubileuszowego tortu i pamiątkowe fotografie. Tu w zasadzie mogę skończyć pisanie, aby zaprosić raczej do oglądania zdjęć Bogusi,Tomka i Andrzeja. Tomkowa galeria już czynna w Pulsie Polonii od 2 dni.
Zapraszamy do obejrzenia zdjęć Tomka Koprowskiego z jubileuszu Funduszu Wieczystego. Kliknij tutaj, aby wejść na galerię.
Przy okazji zapraszamy do wysłuchania wywiadu z Marysią Nowak w Radiu SBS
Kto jeszcze nie czytał mojego artykułu Fundusz Wieczysty ma już 50 lat.
Co będzie za kolejne 50 lat? Mnie się marzy, aby Fundusz zgromadził miliony i w ten sposób stał się nie tylko finansowym zapleczem Polonii. Mógłby wtedy nie tylko wypłacać granty "aplikantom", ale inicjować i finansować jakieś ważne działania na rzecz CAŁEJ Polonii australijskiej.
No, ale za 50 lat mnie/nas już nie będzie na świecie. Można marzyć, że w jubileuszu z okazji 100 lat Funduszu udział wezmą nasze wnuki. Od nas, dziadków, zależy, czy utrzymają polskość, czy będą aktywnie działać w organizacjach i zespołach, gdzie króluje „Bóg, Honor, Ojczyzna”. Od nas i od nich zależy, czy Fundusz będzie instytucją zasobną, mądrze i roztropnie wspierającą polskie serca i polskiego ducha.
Ernestyna Skurjat-Kozek
| 
