| Dzisiejsza poczta przyniosła nam niespodziankę w postaci portretu Tadeusza Kościuszki, zapewne dobrze znanego Polonii wiktoriańskiej, ale chyba nieznanego w innych stronach Australii. Dowiedzieliśmy się od Witolda Łukasiaka, że portret wisi obecnie w redakcji Tygodnika Polskiego w Melbourne i że został namalowany przez ś.p. matkę Pana Lecha Paszkowskiego, Janinę Bobińską-Paszkowską. Portret został namalowany w 1966 roku z okazji Tysiąclecia Państwa Polskiego na zamówienie Mariana Zarzyckiego z "Odry" i przekazany w darze dla Domu Polskiego w Melbourne.
Fundacja Kulturalna Pulsu Polonii pragnie spopularyzować tę właśnie podobiznę Tadeusza Kościuszki zarówno wśród Polonii, jak i w całej Australii. Portret Kościuszki, obok portretu Agryppy Hull, zostanie wykorzystany na widokówce promującej K'Ozzie Festival. Już Łukasz Świątek pracuje nad nowym graphic design. Panu Lechowi Paszkowskiemu dziękujemy najserdeczniej za zezwolenie na takie wykorzystanie portretu.
Opowiada nam Pan Lech przez telefon, że ten olejny portret Kościuszki powstał w dalekiej Polsce! Z żalem wspomina, że ostatni raz widział swoją matkę w 1939 r. Po wojnie prosiła syna (jedynaka), aby nie wracał do komunistycznej Polski...choć bardzo za nim tęskniła. Zmarła w 1973 roku w wieku 89 lat i 9 miesięcy. Pan Lech po raz pierwszy wybrał się do Polski dopiero w 1983 roku...dopiero wtedy mógł się pomodlić na jej grobie na Służewcu...
Jego matka była bardzo znaną malarką, jej obrazy nawet dzisiaj można kupić na internetowych aukcjach. Poniżej drukujemy jej oficjalny życiorys.
Janina Bobińska-Paszkowska studiowała w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1904-08 w pracowni Konrada Krzyżanowskiego. Była pierwszą kobietą, która te Szkołę ukończyła. Studia artystyczne uzupełniała w Wolnej Akademii w Paryżu. Od roku 1912 była członkiem TZSP. W latach 1921-24 należała do grupy "Sztuka Podhalańska". Była także członkinią "Rytmu" oraz paryskiego Societé Internationale des Artistes.
Uczestniczyła w wielu wystawach zbiorowych: w Zakopanem (1922), w warszawskiej Zachęcie (1927), w Gdyni (1929), w galeriach Warszawy (1931, 1932, 1933), w TZSP (1934), w zorganizowanej w Zachęcie przez Koło Marynistów Polskich (1935). Swoje prace pokazywała też na wystawach indywidualnych: na Salonie Jesiennym w Paryżu (1910), w Warszawie (1925), w Salonie ZZPAM (1926), w Zachęcie (1937). W roku 1938 otrzymała srebrny medal na Salonie Zachęty. Jej prace znajdują się m.in. w Muzeum Narodowym w Gdańsku i w Krakowie. Malowała portrety, sceny rodzajowe oraz obrazy o tematyce morskiej. | 
