Zdjęcia z beatyfikacji na stronie BBC
Żeby nie był odchodził z domu żeby nie miała tej łaski być matką kapłana siedzieć ważnie na prymicjach teraz nie szumiałoby radio Popiełuszko Popiełuszko jakby kto siał popiół po całym świecie a taki był a taki prawdomówny że tego nie wypowie bezradność matczyna utopili mi go pięknego świętego w szlamie rzeki Wolałaby dziś nie być tą Polką struchlałą jak Maryja pod krzyżem wolałaby pochować w białostockim piaseczku.
Tłoczymy się dzisiaj przy jej sercu a jej ręce leżą ciężko jak dwa kamienie I jak ja teraz pójdę po wodę do studni i jak kurom sypnę ziarna piszą do mnie biskupi doktorzy nie dla mnie te cierpiętliwe honory ja jestem prosty ból do samego nieba.
31 października 1984 r.
Anna Kamieńska urodziła się w 1920 roku w Krasnymstawie koło Lublina, zmarła w Warszawie 10 maja 1986 roku. Studiowała filologię klasyczną. Tłumaczyła m. in. literaturę rosyjską, czeską, bułgarską, łacińską, hebrajską. Debiutowała w 1944 r. na łamach lubelskiego Odrodzenia. Autorka kilkunastu tomów poezji, prozy, esejów, książek dla dzieci i młodzieży. Z Jej studiów i przeżywania Biblii powstały: Twarze Księgi, Na progu słowa, Drugie szczęście Hioba, Książka nad książkami.
Tomy wierszy A. Kamieńskiej Milczenia, W pół słowa, Dwie ciemności, Biały rękopis są wielkim osiągnięciem współczesnej poezji. Oba tomy Notatnika to mądre, piękne zapiski o Miłości, Wierze, Bólu i Śmierci. Słynny wiersz ks. Jana Twardowskiego "Spieszmy się kochać ludzi..." był dedykowany własnie Jej.
Prorokini Anna. O Kamieńskiej w Wikipedii
|