| NA DNIE ŁZY…
Czas kołysze zdarzenia w kulistej przestrzeni –
Napływają wciąż twarze – płaskie i bez cieni,
Śmierć i życie są jednią – dwie połowy razem –
Pamięć lśni w powiększeniu płynnego obrazu…
Lśnienie znika powoli z chwilowej przystani –
Odpływają zdarzenia – twarze są bez twarzy,
Pękają dwie połowy – pamięć jest przejrzysta –
Życie płucze obrazy, a śmierć je oczyszcza…
ANNA MAGDALENA MRÓZ
CHRZĘST
Chrzęszczą liście zgnębione jesiennym pochodem –
W zgorzkniałym, smutnym świecie wiatr wznieca rozmowę,
Jakby znał już od dawna chrzęstu winowajcę –
Czy czas jest prapoczątkiem? Czy istnienia – krańcem?
ANNA MAGDALENA MRÓZ
| 
