| Prezentowane publiczności na całym świecie obrazy Jacka Lipowczana są trudne w odbiorze dla postronnych widzów. Artysta tworzy wizjonerskie, a zarazem hermetyczne przedstawienia. Symbolika języka malarskiego, którą kreuje na własne potrzeby może wydawać się satyrycznym komentarzem do wydarzeń społeczno-politycznych. Jednak są to tylko pozory. Archetypiczne figury, postacie zaczerpnięte z rysunku satyrycznego, ilustracji czy filmu animowanego stanowią intertekstualny kolaż, na który należy spojrzeć w szerokim kontekście.
Sceny w wielu przypadkach rozgrywają się na tle nierealnych pejzaży i pomieszczeń. Wprowadzają widza w świat iluzji i marzeń sennych. Głównym wątkiem obrazów są na ogół wydarzenia o zabarwieniu politycznym lub wizjonerskim, skupiające wokół siebie wiele tajemniczych rekwizytów rodem z teatru. Bohaterami prac są hierarchowie kościelni, błaźni, żołnierze czy urzędnicy państwowi, którzy pod kulturowymi maskami skrywają swoje słabości. Stają się synonimem społeczeństwa, uwikłanego w groteskowe sytuacje. Satyryczne sceny, odzwierciedlają ambiwalencję świata, która często obliguje jednostkę do chaotycznych zachowań podyktowanych kolidującymi ze sobą interesami polityki, religii, władzy i sztuki. Rzeczywistość zmusza do ciągłej gry i zabawy w teatr. Każdy ma do odegrania swoją rolę. Realne i nierealne walczą ze sobą w świecie wykreowanym przez artystę. Manifestują napięcie związane ze zmaganiem się podmiotu z otaczającym światem.
www.jali-art.com
Przedstawienia, które tworzy Jacek Lipowczan można zaliczyć do realizmu surrealistycznego, jednak pomimo nadrealistycznej stylistyki obrazy osadzone są w autentycznym świecie. Pozornie bawią i cieszą oko bajkową stylistyką, jednak po dłuższym obcowaniu ujawniają prawdy dotyczące rzeczywistości, w której funkcjonujemy. Często prawdy te nie są pochlebne, odnoszą się do naszych słabości i paradoksów codzienności, dlatego też twórczość Lipowczana może wydać się niepokojąca w swojej formie.
Justyna Tomczak
Na You Tube - Obrazy Lipowczana z muzyką Emira Kusturicy & The No Smoking Orchestra
W 1981 roku JaLi wyemigrował z Polski, pierwotnie do Szwecji następnie do Australii. W Sydney w amerykańskim studio Filmów Rysunkowych "Hanna Barbera" projektował sceny do poszczególnych filmów. Dzięki zleceniom na kopie obrazów starych mistrzów pogłębił wiedzę techniczną i warsztatową. Zamówienia na portrety były nowym wyzwaniem. Stąd powstała fascynacja dawnym malarstwem mistrzów Renesansu oraz takich mistrzów jak Bosch, Bruegel, Holbein. Podczas swych wielu podróży JaLI "podgląda" mistrzów, obserwując bezpośrednio w muzeach obrazy, ich kolorystykę, kompozycję i sposób malowania detali. JaLi wykorzystuje te spostrzeżenia tworząc bardzo indywidualny wyraz swojej wyobraźni, własny "magiczny" styl skojarzeń.
| 
