| Psalm do Europy, aby współtworzyła siebie i nas
Europo zauważ nas. Nie zawsze dojrzewałaś...
Od swych narodzin byliśmy w Tobie.
Aby istnieć, przyjęliśmy tron wiary.
A Ty z wiarą w siebie i w materię bytu.
Europo poznaj nas jasno jak niewidomi.
Mamy prawdopodobne serca i mózgi.
Inne: ślepe drogi, blizny Wielkich Braci.
Nie walczyłaś, by nie objął nas byk czerwony,
pojął, zapłodnił, nieludzką ideą.
Europo! Zrozum orły tradycji i wiary
środkowego człowieka.
U nas białe czerwone i czarne
miele się, kotłuje i miesza.
Nasz człowiek przekopany przez wschód i zachód
wojen i przewałki, przez nadgorliwość wiary,
proste serce na dłoni zaufania.
Mógł tylko język zniewolony
pokazać światu i kulę u nogi .
I lufy na wylot głowy.. .
Psalmy istnienia o garsteczkę manny..
Może za cicho siedzi a głębiej rozumie.
Przechodził przez granice bólu
i czuje w sobie garby Europy.
Mury przeskoczył i Cię błogo sławił.
Idzie do sumienia i bierze na ręce..
Europo, nie zdzieraj z nas nagiej prawdy -
zostanie odzienie i bulwy na palcach.
Nie urabiaj na swój obraz i podobieństwo.
Miliony języków, dobrze widzą i liczą.
Podlecz nas mądrym prawem.
Naucz nas katolików dekalogu w praktyce,
rachunku cnoty i remontu skrzydeł.
Zdejmij z naszych oczu kłodę nienawiści.
I nie bierz tak pod czułą opiekę
by ściągnąć z nas skórę . Jak chcesz,
możesz się sama powalać, zapijać.
Na drogę braterstwa stawiaj,
byle nie na kulawe nogi.
Na torze przyjaźni nie podkładaj
naszej trzeźwej głowy..
Trzymaj nas za s-twórcze słowo.
Nie zabieraj naszych Zmyślnych.
Nie kupuj, nie przerabiaj na komercjalny u-strój
Nasz naród nie jest waszym rynkiem zbytu.
Przyzwól, byśmy w narodowych szponach
piekli chleb i owoc ponadnarodowy.
Byśmy z sercem i z umysłem
dźwigali krzyż pospólnego nieba.
Szanujmy się. Nigdy nie wiadomo,
kto, kiedy, czyim, kochankiem być może.
Żyj z nami, abyś mogła patrzeć
w oczy umarłych, bez pracy, niedonoszonych.
Mień się, Europo, mień.
Tylko się nie rozmień!
I umarłym:
DAJ ŻYĆ !
Od Redakcji (ESK):
Ten i inne wiersze dostałam niedawno od swego kolegi ze studiów polonistycznych w Poznaniu. Na początku czerwca odbył się na UAM zjazd absolwentów. Ożyły wspomnienia, adresy poszły w ruch. Marek odnalazł mnie po 45 latach. W 6 zdaniach streścił swój życiorys, informował m.in. że dostał niedawno wysokie odznaczenie. Resztę znalazłam na internecie.
W piątek, 8 marca br. wągrowiecki poeta Marek Kośmider został w Warszawie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Podczas uroczystości z okazji 45. rocznicy Marca’68, Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski wyróżnił wysokimi odznaczeniami państwowymi 17 osób z całej Polski, a wśród nich także Marka Kośmidra za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce oraz aktywny udział w proteście studenckim w marcu 1968 roku w obronie praw człowieka i swobód obywatelskich.(...) Stan zdrowia wągrowieckiego poety nie pozwalał Panu Markowi na samodzielne dotarcie na tę uroczystość, dlatego władze miasta wsparły ten wyjazd, organizując transport oraz opiekę wolontariuszy.
Galeria zdjęć z tego wydarzenia znajduje się na oficjalnym profilu miasta na facebooku.
www.wagrowiec.eu/pl/aktualnosci/marek-kosmider-odznaczony-krzyzem-kawalerskim Opublikowany powyżej "Psalm do Europy" proponuję przeczytać wspólnie z zamieszczonym po sąsiedzku wierszem Leokadii Komaiszko, emigrantki z Belgii, Polki rodem z Litwy. Tak ładnie się te wiersze komponują i uzupełniają, prawda? | 
