W czarnej nocy ¶wiata
Nad oceanem milczenia
Zadrwi³ diabe³ z cz³owieka
Wyszed³ z piekielnego cienia

W tak gêstej ciszy
Czeka³y Wo³yñskie Dzieciêta
Pozwólmy jej mówiæ
Ona najlepiej pamiêta

Dusza w niebo siê wtapia
Ziemia krwi± jest pojona
Lecz piæ jej nie mo¿e
Bo to krew niespe³niona

Wczoraj zginêli
Dzi¶ z martwych o¿yli
O jedno do nas wo³aj±
By¶my jutro przebaczyli

Zdejmij buty cz³owieku
Gdy st±pasz po Ich cmentarzu
Wyjmij serce z piersi
I z³ó¿ na Wo³yñskim O³tarzu

****

Prolog

Jest takie S³owo
S³owo ¶wiête
Piêkne jak d³onie matki
Ciep³ym chlebem pachn±ce
S³owo co serce otula i pie¶ci
My¶li s³odkich wielo¶æ budzi
S³owo co rany li¿e
Rw±cy ból duszy koi
Chwalebne ca³uj±c blizny
Jest takie S³owo co szeptem przed Bogiem siê staje
I po policzkach na ziemiê sp³ywa
Jest takie S³owo
S³owo ¶wiête
Tak drogie
Proste
- Proszê o ciszê -
Ojczyzna

****

Papierowe usta

Mieli ho³d z³o¿yæ -
Sami ho³dem siê stali.
A nam ta krew gorzka,
jakby¶my siê wstydzili?
Jakby¶my siê bali…

A wiêc ty¶ to brzozo?
Ty¶ to uczyni³a?
Czy mia³a¶ wspólnika?
Czy¿by… mg³a nim by³a?

Proszê nie j±trzyæ!
Po co dzieliæ, w narodzie stawiaæ tamy!
…¶ledztwo trwa –
Mg³a gdzie¶ uciek³a, ale szukamy.

Czemu milczysz?
Przyznaj siê, ty o bia³ej korze!
A mo¿e ona… niewinna?
Mo¿e to polski by³ zamach na smoleñsk± brzozê?

Oto prze³om w ¶ledztwie! –
Tylko proszê nie j±trzyæ –
kamieñ stumilowy:
Delegacji wcale nie by³o.
A samolot? – Papierowy.

Co za wspania³e Pañstwo!
Wszystko w nim takie proste,
do kanta, kolorowe…
Tylko b³agam Ciebie Panie –
Nie dopu¶æ deszczu na to Pañstwo papierowe.

Pusta wydmuszka w wydmuszce pustej.
Czy my te¿ papierowi?
Czy serca?
Czy usta?
Bo¿e… Ty te¿ papierowy?

Musimy ho³d sk³adaæ Ojczy¼nie,
Choæby ci papierowi zabraniali –
to tylko strach tak bardzo ludzki,
bo mg³a ju¿ opada,
A ¶wiat z papieru zwyk³ siê szybko paliæ…

*****

Paw

Czy mo¿e Ciê o co¶ prosiæ Panie,
paw ¿yj±cy w sali lustrzanej?

¯eby¶ do drzwi przesta³ Panie pukaæ…
¯eby¶ nie zagl±da³ przez dziurkê od klucza…

i ¿eby¶ by³ trochê ciszej Panie, by paw móg³ s³yszeæ swoje b³aganie.

*****

Miar± mi³o¶ci wcale nie jest to, ile komu¶ dajesz,
lecz to, jak wiele potrafisz dla niego straciæ.

grzegorzprzeszlo@op.pl