Powstanie Wielkopolskie, które wybuchło 27 grudnia 1918 r., to niesłychanie ważne wydarzenie w historii Rzeczypospolitej. Od wielu lat Wielkopolanie w sposób wyjątkowy obchodzą rocznicę tego zrywu niepodległościowego, gdyż było to jedno z nielicznych naszych powstań narodowych zwycięskie, uwieńczone na dodatek dwoma sukcesami militarnym i politycznym, co w konsekwencji zdecydowało o przyłączeniu Wielkopolski do Ojczyzny, odradzającej się po latach niewoli do istnienia. Pamięć o Powstaniu i jego bohaterskich uczestnikach jest wspólnym obowiązkiem patriotycznym wszystkich Polaków, gdyż bez Wielkopolski – prastarej Ziemi Piastowskiej – odrodzenie się Polski byłoby niemożliwe. W ten sposób praca organiczna i gotowość do walki przyniosły efekty.
W dzisiejszych czasach, kiedy wiele pozytywnych zachowań ulega zapomnieniu lub przewartościowaniu, chciejmy pamiętać o tym, że jak pisze historyk dr Marek Rezler „współczesny patriotyzm to sumienność, uczciwość, rozwaga, pracowitość i rzetelność w wykonywaniu swoich obowiązków oraz lojalność w stosunku do Ojczyzny. Pamiętajmy o tym, że kraj nie żyje po to by walczyć, ale po to, by się rozwijać…”.
Reportaż z uroczystości rocznicowych w Poznaniu
PRZYJAZD IGNACEGO JANA PADEREWSKIEGO DO POZNANIA 26 grudnia (cz.I)
Ignacy Jan Paderewski przyjechał do Poznania 26 grudnia 1918 r. o godz. 21.10 w drodze z Gdańska do Warszawy, aby w stolicy objąć stanowisko premiera polskiego rządu. Prusacy przewidując niepokoje w mieście wyłączyli prąd co sprawiło, że wybitnego artystę i polityka Poznaniacy witali z powodu ciemności przy światłach pochodni, śpiewając patriotyczne pieśni. Mistrza i jego małżonkę odprowadzono do słynnego Bazaru, gdzie niezwłocznie z hotelowego balkonu wygłosił on słynne przemówienie p.t. „Wszyscyśmy dziećmi jednej matki”, co dziwne to przemówienie jest nadal aktualne, mimo upływu 97 lat.
Czytamy w nim m.in.: „… Szczęśliwy jestem, że dożyć mogę tej chwili, że mogę być symbolem, a dla człowieka to zaszczyt wielki tym większy, że spotkał mnie tu na tej wiekopomnej, odwiecznie wielkopolskiej ziemi. O Was, coście nie dali się prześcignąć w spełnianiu obowiązków narodowych, w odpieraniu nacisku przemożnego, coście w pracy organicznej i gospodarczej Polski całej byli przykładem…”.
„…Ojczyzna odbudować się musi na tych samych podstawach na których tu pierwsza budowa poczęta została. Do tego dzieła trzeba jedności i zgody wszystkich, miłości i siły, wiary i zaparcia się samego siebie, do tego dzieła potrzeba wszystkich sił i wszystkich serc zespołu. Odbuduje Polskę przede wszystkim chłop polski i robotnik polski z niego powstały i my wszyscy, o ile pójdziemy z ludem”.
Już od 11 lat w przededniu rocznicy wybuchu Powstania Wielkopolskiego 26 grudnia na Dworcu Głównym w Poznaniu odbywa się inscenizacja przyjazdu I.J. Paderewskiego. Na Dworzec Letni (d. cesarski) wjeżdża historyczny pociąg ciągniony przez parowóz, a mistrz Paderewski pozdrawia witające go tłumy Poznaniaków, przybyłych na jego powitanie. W postać mistrza wciela się od 11 lat Edmund Dudziński, dyrektor Biura Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego (członek PTTK). Tegoroczny przyjazd Paderewskiego uświetnił koncertem pieśni patriotycznych Poznański Chór Nauczycieli im. I.J. Paderewskiego pod batutą Ryszarda Łuczaka oraz Zespół Pieśni i Tańca „Wiwaty” Andrzeja Horbika z Pobiedzisk.
Po koncercie, Paderewskiego i jego małżonkę (co roku inna Poznanianka) tłum odprowadził do pobliskiej Akademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego, gdzie przy pomniku Paderewskiego (dłuta Rafała Nowaka, odsłoniętego 6 maja 2015 r.) nastąpiło zakończenie uroczystości.
Wojciech Owsianowski, fot. Hieronim Dymalski
|