| * W dniu 12 sierpnia 2000 r., na Morzu Barentsa, miała miejsce eksplozja w rosyjskiej łodzi podwodnej Kursk, która spowodowała jej zatopienie i śmierć całej załogi, w liczbie 118 osób. Piętnaście lat temu łódź ta była najnowszym osiągnięciem wojskowej nauki i technologii rosyjskiej. Wyposażona w atomowe rakiety o zasięgu 550 km, mogła wystrzeliwać je jednocześnie, powodując zakłócenia w namiarach i reakcji systemów obronnych przeciwnika.
** W dniu 11 marca 2011 r., w prefekturze Fukushima, w Japonii, miało miejsce tsunami, które spowodowało śmierć ponad 20 tys. ludzi. W prefekturze Fukushima znajduje się elektrownia atomowa Daiichi posiadająca sześć reaktorów. Wikipedia informuje, że tsunami spowodowane trzęsieniem ziemi doprowadziło do awarii, a następnie topnienia rdzeni trzech reaktorów. To, z kolei, doprowadziło do uwolnienia radioaktywnych materiałów 1). Media alternatywne kwestionują tę wersję, dokumentując filmami, że fala tsunami porywała ludzi i samochody, a w wieżowcach pracownicy spokojnie pili kawę nie odczuwając żadnych wstrząsów i nie mając pojęcia o tym, co się działo na zewnątrz.
*** W dniu 26 listopada 2014 r. brytyjski dziennik Daily Mail, opublikował artykuł informujący, że Michael Shrimpton, prawnik (uprawniony do reprezentowania klienta w sądzie), i autor książki „Łowca szpiegów: Tajna historia wywiadu niemieckiego (Spyhunter: The Secret History of German Intelligence)” został uznany za winnego przekazywania fałszywych informacji. Chodziło o podejrzenie aktu terrorystycznego podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie, w roku 2012. Shrimpton kontaktował się z bliskim kolegą - ministrem obrony Wielkiej Brytanii Philipem Hammondem, aby mu przekazać informację, że agenci wywiadu niemieckiego zamierzali zaatakować królową bombą nuklearną na stadionie, podczas ceremonii otwarcia Igrzysk. Wyjaśnił też, że pociski nuklearne wywiad niemiecki wykradł z wraku Kurska. Jury uznało go za winnego. Sędzia odroczył sprawę i zalecił badanie psychiatryczne. 2)
**** W dniu 13 lutego 2015 r. Michael Shrimpton poszedł siedzieć na rok, a Gordon Duff, redaktor naczelny i prezes rady nadzorczej renomowanego organu amerykańskich kombatantów Veterans Today opublikował na łamach New Eastern Outlook artykuł zatytułowany „Dziwna sprawa Michaela Shrimptona” (The Strange Case of Michael Shrimpton) 3).
Duff pisze, że mecenasowi zaaplikowano odsiadkę za niewłaściwie określone „grożenie bombą” i komentuje, że jest „całkiem możliwe, a nawet bardziej niż całkiem możliwe”, że Shrimpton został ukarany za dotarcie zbyt blisko do prawdy, że rzeczywiście istniała groźba użycia bomby atomowej podczas otwarcia olimpiady w 2012 roku.
Ocena sądu jest oparta głównie na niemożliwości użycia broni nuklearnej, kradzieży i przetransportowania oraz na opinii, że organizacja, która zdaniem Shimptona, kryła się za tą akcją - DVD, czyli Deutsches Verteidigungs Dienst (Niemiecka Służba Ochrony), rzeczywiście istnieje. Dowiadujemy się, że Shimpton należy politycznie do neokonserwatystów i żyje w świecie wypełnionym konspiracjami masonów oraz przekonaniem, że niemieckie agencje wywiadu, współpracujące z rodziną Bushów, są nadal aktywne w sprawach światowych.
„Dla kogoś przebywającego w środowisku agentów, jego poglądy mieszczą się w zakresie ‘niemówionej normy’. Rodzina Bushów naprawdę ma dobrze zbadaną historię popierania nazistowskich Niemiec, rzetelnie udokumentowaną przez historyka Webstera Tarpleya i jest również dobrze udokumentowanym faktem, że agencje wywiadu krajów Zachodu oparły się na agentach nazisty Gehlena, którzy kierowali wywiadami MI 6 i CIA podczas Zimnej Wojny. Były agent OSS (poprzedniczki CIA) i dyrektor CIA Allen Dulles, razem ze swoim bratem, byłym ministrem spraw zagranicznych Fosterem Dullesem, byli w centrum tej ‘konspiracji’, jeśli tak to można nazwać. Allan Dulles został odwołany ze stanowiska przez prezydenta Johna Kennedy’ego z powodu jego (Dullesa) udziału w planowaniu nieudanej inwazji w Zatoce Świń na Kubie. Kennedy zapowiedział denazyfikację CIA i został zabity wkrótce potem. Shrimpson został uwięziony tylko na rok, za to, co jakikolwiek amerykański prawnik lub profesjonalista wojskowy czy wywiadu, mógł określić jako sfingowane zarzuty.”
Kiedy Shrimpsonowi zabrano komputery, został on oskarżony o posiadanie pornografii dziecięcej. W wyniku fachowej ekspertyzy okazało się, że materiały te zostały spreparowane i załadowane do komputera w czasie, kiedy znajdował się on w rękach policji. Oskarżenia te cofnięto i „zamieciono pod dywan”.
Gordon Duff rozkłada angielski wymiar sprawiedliwości na obie łopatki. Stawia pytanie: „Jeśli Shrimpton otrzymał informację, o jakiej mówi, i ten fakt nie był kwestionowany, czy byłby wówczas równie winny, gdyby nie postąpił tak, jak postąpił? Odpowiedzią na to, zgodnie z prawem brytyjskim, jest wprawiające w zdumienie słowo TAK!”
Redaktor Veterans Today pyta również, czy cokolwiek, co powiedział Shrimpton, było prawdziwe i przytacza wypowiedź swego przyjaciela, fizyka nuklearnego, dotyczącą wydarzenia podczas konferencji w w Tulsie, w stanie Oklahoma, w marcu 2013 r. W konferencji brali udział dyrektorzy odpowiedzialni za produkcję ropy naftowej i bezpieczeństwo. Wspomniany przyjaciel prezentował referat podczas tej konferencji. Przy tej okazji, przedstawiciel rosyjskiej delegacji opowiedział o wydarzeniu dotyczącym niemieckiej miniaturowej łodzi podwodnej, do której w Bremehaven załadowano broń nuklearną, na którą czekali agenci w nieujawnionej lokalizacji przy ujściu Tamizy. Broń tę złożono w magazynie, położonym kilka mil od stadionu olimpijskiego. Powodem tej akcji był zamiar skorygowania brytyjskiej polityki zagranicznej. Przyjaciel dowiedział się, co się stało z tą bronią. Powiedziano mu, że Amerykański Zespół Bezpieczeństwa Nuklearnego w Sprawach Nagłych (American Nuclear Emergency Security Team – NEST), na rozkaz prezydenta Barracka Husseina Obamy, wkroczył do Wielkiej Brytanii i odzyskał broń. Rząd brytyjski był krańcowo niezadowolony z tego powodu, ale zaakceptował wyjaśnienie, że Ameryka postąpiła w ten sposób, bo nie mogła pozwolić na to, aby kluczowy partner NATO (partner nuklearny) był szantażowany i ulegał wpływom.
Duff kończy artykuł następującą konkluzją: „Adwokat Michael Shrimpton będzie spał w celi więziennej, podczas gdy setki prominentnych obywateli brytyjskich, paru byłych ministrów i posłów, zamieszanych w przestępstwa kryminalne przeciwko dzieciom i nawet morderstwa, nie będą. To jest historia brytyjskich priorytetów i sprawiedliwości. Bardzo smutna historia.”
***** W dniu 6 grudnia 2015 r. Before It’s News opublikowała niezwykły dokument – oświadczenie Benjamina Fulforda dla sądu brytyjskiego, na życzenie Michaela Shrimptona, który odwołuje się od wyroku skazującego go za fabrykowanie nieprawdziwych informacji o bombie, przekazywanych władzom Zjednoczonego Królestwa.
Czytelnikom Pulsu Polonii nie muszę przypominać kim jest, zamieszkały w Japonii, syn kanadyjskiech dyplomatów. Dodam tylko to, co on sam podał w swoim oświadczeniu, a o czym nie wiedziałem wcześniej. Otóż opublikował on w języku japońskim 70 książek o charakterze literatury faktu. Wspomniał również, że jego artykuły ukazywały się w Veterans Today, której naczelnego redaktora Gordona Duffa zna i wie, że ma on wiele koneksji z ważnymi ludźmi, np. ostatnio spotkał się w Damaszku z prezydentem Syrii Basharem al-Assadem. Na stronie Veterans Today publikował swe artykuły również Michael Shrimpton. Fulford stwierdza, że zgodnie z jego wiedzą, Shrimpton jest dobrze znany w środowisku agentów wywiadu. Jakkolwiek nie był on nigdy znany Fulfordowi osobiście.
Fulford stwierdza, że opublikował książki w języku japońskim, w których twierdził, iż tsunami i klęska nuklearna, jakie miały miejsce w Fukushimi 11 marca 2011 r., były rezultatem zamierzonego ataku. Źródłami tego twierdzenia, jak również tego co zamierza napisać, był japoński wywiad wojskowy, były premier Japonii Naoto Kan (którego Fulford znał osobiście przez kilka lat), członkowie załogi, która przeszmuglowała broń nuklearną do Japonii, użytą w ataku na Fukushimę, francuscy i brytyjscy członkowie rodziny Rothschildów, wysoko postawieni agenci CIA i członek zespołu, który zakładał broń nuklearną na dnie morza, przed atakiem w dniu 11 marca 2011.
Z jakiego powodu tsunami w Fukushimie miałoby się wiązać ze sprawą mecenasa Shrimptona w Wielkiej Brytanii? Fulford wyjaśnia:
„...Atak był planowany przez wiele lat. Japoński magazyn biznesowy Zaikai Tembo, cytując raport CIA, napisał w lutym 2007 r., że Stany Zjednoczone zdecydowały, iż Japonia posiadała zbyt wiele energii w postaci nuklearnej i jeśli ten trend będzie kontynuowany, Japonia przestanie być zależna od ropy naftowej, kontrolowanej przez USA i nie będzie musiała wykonywać poleceń tego państwa. Konkluzją tego raportu było stwierdzenie, że najlepszym sposobem zapewnienia, iż Japonia pozostanie kolonią, byłoby zniszczenie korporacji Tokyo Power Company, która kieruje elektrownią atomową w Fukushimie.”
Jednakże miał tu miejsce pewien problem. Otóż Tokyo Power Company nie należała do Japończyków. Władały nią General Electric i Westinghouse, kontrolowane przez byłego senatora Johna Davidsona Rockefellera (prawnuka Davida Rockefellera), który aktywnie włączył się do planowanej operacji. Informacje na ten temat zostały zawarte w książce Shrimptona „A Secret History of German Intelligence”.
Fulford podaje przykład eksploatacji Japonii, jako państwa kolonialnego: Podczas szczytu G7 w 2009 r., minister finansów Japonii Shoichi Nakagasawa został poproszony o przekazanie 100 miliardów dol. banksterom, w celu sfinansowania koncepcji (szwindla) podatku od emitowanego dwutlenku węgla (carbon tax scheme). Minister odpowiedział, że będzie musiał sprzedać amerykańskie papiery dłużne (US Treasury bonds) i zapowie tę decyzję podczas konferencji prasowej, który miała się odbyć po zakończeniu szczytu. Powstrzymano go przed tym, przytruwając go nieco. Później, kiedy wrócił do Japonii, został zamordowany przez agentów CIA. Odmowa rządzącej wówczas Japońskiej Partii Demokratycznej przekazania rzeczywistej gotówki rodzinom oligarchów zachodnich, spowodowała podjęcie decyzji o realizacji planu dotyczącego Fukushimy, aby poniżyć Japończyków jeszcze raz i zmusić ich do posłuszeństwa.
Jednym z informatorów Fulforda był człowiek o wielu koneksjach i nazwiskach m. in. Richard Sorge, należący do grupy zajmującej się szmuglowaniem narkotyków do Japonii. Jego kompanem był rzekomy dziennikarz, specjalizujący się w muzyce, który ponadto był ponoć członkiem australijskiej tajnej służby. Sorge twierdził, iż należał do Illuminati. Wprowadził go do niej Bobby Fisher, niegdysiejszy szachowy mistrz świata. Tenże „Sorge” twierdził, że podczas pobytu w Tajlandii pokazano mu pocisk atomowy o sile 500 kiloton, ukradziony z łodzi podwodnej Kursk, która została zatopiona w rezultacie sabotażu, aby uzyskać te własne pociski.
Oświadczenie Benjamina Fulforda dla sądu angielskiego jest bardzo obszerne. Liczy prawie 20 tysięcy słów. W niniejszym felietonie nie sposób przedstawić wiele innych niezwykle interesujących faktów. Dodam tylko, że Fulford wymienia główne osoby odpowiedzialne, jego zdaniem, za zamordowanie ponad 20 tysięcy ludzi. Do nich należą: George Bush senior, James Baker, Paul Wolfowitz, senator J. Rockefeller, Guy de Rothschild, Evelyn de Rothschild i inni. Do pełnego tekstu oświadczenia prowadzi link podany w odnośniku 4.
Janusz Rygielski
1. https://en.wikipedia.org/wiki/Fukushima_Daiichi_nuclear_disaster
2. Fantazjujący barrister http://www.dailymail.co.uk/news/article-2849230/Fantasist-barrister-faces-jail-sparking-security-scare-claim-German-spies-planning-24-style-nuclear-attack-Queen-London-Olympics.html
3. http://journal-neo.org/2015/02/23/the-strange-case-of-michael-shrimpton/
4. http://beforeitsnews.com/alternative/2015/12/benjamin-fulford-names-perps-of-the-311-tsunami-disaster-in-witness-statement-to-british-court-3253574.html?currentSplittedPage=0
|
