| Wystawa IMAGINES MEDII AEVI, czyli wizerunki wieków średnich w Muzeum Narodowym w Poznaniu to jedna z najciekawszych wystaw ostatnich lat i trudno się dziwić, że przyciąga licznych zwiedzających. Pisałem o tym już wcześniej, dzisiaj parę słów o najstarszych i najciekawszych zabytkach, mających związek z chrztem i początkami naszej państwowości. Miecz św. Piotra i włócznia św. Maurycego.
MIECZ ŚW. PIOTRA – pierwszy wspominał o nim słynny kronikarz Jan Długosz (1415-1480). Mieczem tym w Ogrójcu św. Piotr obciął ucho Malchusowi. Minęło wiele lat i około 968 r. papież Stefan VII wysyłając biskupa misyjnego Jordana do państwa Polan przekazał ten miecz (a może kopię) jako dar dla księcia Mieszka. Miecz zachował się do dzisiaj, przechowywany jest w Muzeum Archidiecezjalnym w Poznaniu (kopia prezentowana jest w katedrze)i stanowi jeden z najbardziej zagadkowych przedmiotów związanych z początkami naszego państwa.
Ostatnimi czasy robi się głośno o mieczu św. Piotra, a to za przyczyną artykułu p.t. „Legenda o Szczerbcu, który naprawdę jest w Poznaniu” pióra Pawła Cieliczko, zamieszczonego w czasopiśmie pulspoznania nr 1(7)/216. Autor opisuje miecz św. Piotra i przekonuje, że słynny miecz koronacyjny Szczerbiec z Krakowa to miecz krzyżacki z 1320 r., natomiast Szczerbcem prawdziwym jest miecz św. Piotra z Poznania. Jeżeli to prawda, to mamy sensację na miarę tysiąclecia (vide foto – reprodukcja z katalogu Muzeum Narodowego w Poznaniu).
WŁÓCZNIA ŚW. MAURYCEGO (kopia)- to jedyny przedmiot związany z początkami naszego państwa, udokumentowany historycznie. Włócznię tą podarował cesarz Otton III księciu Bolesławowi Chrobremu na Ostrowie Lednickim w 1000 r. jako dar, później została przeniesiona do Gniezna. Włócznia była dowodem przyjaźni i uznania Bolesława Chrobrego jako cesarskiego sprzymierzeńca, później stała się symbolem władzy państwowej i relikwią.
Włócznia św. Maurycego (prawdziwa) znajduje się w Wiedniu i stanowi jedno z regaliów koronnych Skarbca Habsburgów, natomiast nasza przechowywana jest od XI wieku w Krakowie, w Skarbcu Katedry na Wawelu (foto – reprodukcja z katalogu Muzeum Narodowego w Poznaniu).
ROK 1966 W POZNANIU – OFICJALNIE I ZWYCZAJNIE – to nazwa Wystawy trwającej w Muzeum Historii Miasta Poznania w Ratuszu na Starym Rynku (Oddział Muzeum Narodowego). Na Wystawie prezentowane są fotografie z obchodów Milenium Chrztu Polski, które obchodzono w 1966 r. Rok milenijnych obchodów był rokiem wyjątkowym. Mieszkańcy Poznania i całej Polski nie tylko byli uczestnikami rozgrywających się wówczas wydarzeń, ale także świadkami „wojny o Milenium”, podczas której komunistyczne władze starły się z władzami kościelnymi. Jednym chodziło o pokazanie przewodniej roli rządzącej partii, a drugim przywiązania społeczeństwa do wartości chrześcijańskich. Obchody ogólnopolskie odbywały się 17 kwietnia 1966 r. (niedziela) w dwóch miejscach - na Placu Adama Mickiewicza trwała wielka manifestacja Milenijna z udziałem przedstawicieli najwyższych władz państwowych, a w tym samym czasie odbywały się uroczystości Milenijne na Ostrowie Tumskim, w których uczestniczył Episkopat Polski.
Autorem katalogu oraz kuratorem Wystawy jest Magdalena Mrugalska-Banaszak.
Wojciech Owsianowski
| 
