| Sobota jest zwykle dniem wytchnienia dla uniwersytetów. Od lat dzień wolny mają zarówno profesorowie jak i studenci. Pustoszeją alejki, chodniki i przejścia między budynkami – a nawet parkingi. Dla Uniwersytetu Sydnejskiego, sobota 8 października była wyjątkiem. Już od wczesnych godzin porannych w kierunku jednego z budynków tej najstarszej australijskiej uczelni zaczęły podążać liczne samochody. Podobnie jak w latach ubiegłych odbywała sie bowiem tutaj zorganizowana przez Federację Szkół Etnicznych, Stanowa Konferencja australijskich nauczycieli języków – ‘2016 State Conference & Proffesional Development Training Day’.
Tegoroczna Konferencja była już szóstą z kolei zorganizowaną w audytorium New Law Building Uniwersytetu Sydnejskiego. Poprzednie odbywały się w wynajętych szkołach. Okazuje się, że i to zawierające ponad 600 miejsc audytorium może być za małe i na przyszłość, jak powiedział prezes Federacji, pan Alber Vella, prawdopodobnie trzeba się rozejrzeć za czymś większym. W Konferencji udział wzięło blisko 500 uczestników. Jeśli do tego dołożymy prezenterów poszczególnych sekcji, honorowych gości, wielokulturowy chór dziecięcy oraz zwycięzców tegorocznego Konkursu SBS dla uczniów szkół sobotnich, oczywiste jest, że liczba uczestników tegorocznej Konferencji sięga 600 osób.
Scenę ozdobiły banery Federacji. Po obydwu stronach sali rozmieszczono nazwy języków – było ich w sumie 70. ‘POLISH’ tym razem jako pierwszy, tuż obok sceny.
Po sprawnie przebiegającej rejestracji, uczestnicy zaopatrzeni w imienne idetyfikatory oraz teczki z potrzebnymi materiałami, poproszeni zostali o zajęcie miejsc. Biorąc pod uwagę bardzo napięty program, Konferencja musiała rozpocząć się punktualnie. Przy mikrofonie stanął znany w nauczycielskim środowisku Michael Christodolou z Zarządu Federacji, któremu powierzono prowadzenie uroczystości. Młodzieżowy, wieloetniczny chór zainicjował odśpiewanie hymnu Australii, oczywiście dołączyli się (prawie)wszyscy zebrani.
Jako pierwszy wystąpił z przesłaniem Prezes Federacji, pan Albert Vella OAM. Tutaj należy się króciutkie wyjaśnienie. Urodzony w Australii Pan Albert, z pochodzenia Maltańczyk jest bardzo mocno związany z polskim środowiskiem. Jego wuj (mąż siostry matki) walczył pod Monte Cassino. Wierny rodzinnym tradycjom Albert także ożenił się z Polką, znaną i cenioną nauczycielką języków angielskiego i polskiego. Chociaż nie jest z zawodu nauczycielem, doskonale rozumie problemy dwujęzyczności. Obydwaj synowie są zdecydowanie dwujęzyczni. Jest on także jednym z założycieli Polskiej Szkoły w Randwick, działającej z wielkim sukcesem od kilkunatu lat.
Praktyczne doświadczenia Alberta, połączone ze zmysłem organizacji oraz umiejętnością perswazji doprowadziły do tego, że Federacja Szkół Etnicznych po prostu kwitnie. A jeszcze tak niedawno instytucje rządowe warunkowo przedłużyły działalność tej organiacji tylko na rok. Pod kierownictwem Alberta Velli Federacja ożyła i od kilkunastu lat coraz bardziej się rozwija. Oprócz nieustannego ubiegania się o zwiększenie rządowych nakładów finansowych na działalność szkół sobotnich, Federacja otacza troską także nauczycieli. Właśnie w tym celu organizowane są takie jak ta Konferencje.
W swoim przemówieniu Albert Vella oddał najpier hołd potomkom aborygeńskiego Plemienia Eora, prawowitym mieszkańcom tej części Australii, a następnie powitał wszystkich zebranych, rozpoczynając od honorowych gości. Byli między nimi:
Hon. John Ajaka, MLC Minister for Ageing, Disability Services & Multiculturalism
Hon. David Clarke MLC - Parliamentary Secretary for Justice
Mr Jihad Dib MP - Shadow Minister for Education
Sophie Cotsis MLC – Shadow Minister for Multiculturalism
Dr. Harry Harinath OAM Chair- Multicultural NSW Advisory Board
Mrs Jane Simmons and Mr Murat Dizdar - Executive Directors, Public Schools of NSW
Ms Liliana Mularczyk - Director Secondary Education
Mr Jason Miezis - Director, Early Learning and Primary Education
Ms Hilary Hughes - Principal- Open High School
Ms Nancy Morvillo - Acting Principal of SSCL
Nina Conomos and Vera Szypan from the CLS Program
Mandi Wix from SBS
Stefan Romaniw OAM – Executive Director for Community Languages Australia
a także przedstawiciele nauczania języków etnicznych z całej Australii.
Uczestnicy Konferencji.W pierwszym rzędzie zwycięzcy Konkursu Językowego SBS |
Maya Stempień z chórzystami |
Nauczycielki z Polskiej Szkoły w Liverpool: Ewelina Ellsmore, Emilia Zwolak, Marta Short i Małgorzata Łyżczarz- Helwani oraz Minister John Ajaka i Prezes Albert Vella |
Poniżej zamieszczone są wyjątki z wygłoszonego po angielsku przemówienia A. Velli w moim przekładzie na polski.
„U podstaw wielokulturowości- powiedział Pan Vella - znajduje się język. Bez języka nie mielibyśmy różnorodnych kultur, ani społeczności. To właśnie język pozwala wzrastać i rozwijać się społecznościom w naszym pięknym stanie Nowej Południowej Walii. Dzieje się to bezsprzecznie dzięki ofiarnej pracy organizatorów, a przede wszystkim nauczycieli – takich jak wy tu dzisiaj zgromadzeni.
Nasi goście honorowi mogą przekonać się naocznie ile wysiłku i osobistego zaangażowania nie szczędzicie uczniom szkół waszych społeczności etnicznych. Wszystko po to, by dać im najlepszą możliwość opanowania języka narodowości, z której się wywodzą...
...Szkoły etniczne są niezwykle ważne, ponieważ uczniowie zdobywają tam nowe umiejętności językowe, które pomogą im samym, ich rodzinom, społeczeństwu, naszemu stanowi Nowej Południowej Walii a tym samym całej Australii. Żyjemy w świecie, który mówiąc w przenośni, każdego dnia coraz bardziej się kurczy. Potrzebni są ludzie ze znajomością języków, którzy potrafią utrzymać zawiązujące się połączenia tak socjalne jak i ekonomiczne.
Kończąc, pragnę podziękować wam wszystkim, którzy poświęcacie wasze wakacje szkolne, wasz czas przeznaczony dla rodzin, aby wziąć udział w tej Konferencji...Życzę wszystkim wartościowo i przyjemnie spędzonego czasu i do zobaczenia w przyszłości. Na pożegnanie przytoczę jeszcze słowa, które wypowiedział Frank Smith (wykładowca Studiów Międzynarodowych na Uniwersytecie Sydnejskim – przyp. autorki): ‘Znajomość jednego języka pozwala poruszać się korytarzem życia. Dwa języki umożliwią otwarcie napotkanych po drodze drzwi.’
Mama – Iza Stemień (bezcenna pomoc organizacyjna) |
Nancy Morvillo – the SSCL Principal w oczekiwaniu na słuchaczy |
Minister John Ajaka podkreślił w swoim przemówieniu, że 50% mieszkańców NSW stanowią ludzie, którzy albo sami, albo przynajmniej jedno z ich rodziców urodziło się poza Australią. On jest z pochodzenia Libańczykiem i zalicza się do tych 50%. Budującym jest fakt, że dzieci chodzą do szkół sobotnich i chcą się uczyć języka swoich przodków. Wspomniał, że jako student prawa otrzymał pracę w kancelarii adwokackiej, musiał jednak w ciągu trzech miesięcy udowodnić, że zna język arabski. Był to warunek utrzymania pracy, na której mu bardzo zależało. I jego samego i rodziców kosztowało to bardzo dużo wysiłku, ale się nauczył. Niestety, za jego lat szkolnych nie było tak jak teraz doskonale rozwiniętej sieci szkół sobotnich.
Pan Jihad Dib – Opozycyjny Minister Szkolnictwa wspominał, że jako dziecko buntował się przeciwko chodzeniu do sobotniej szkoły. Na szczęście, ojciec był nieugięty i za to jest mu teraz wdzięczny.
The Hon Leslie Williams MLC, Minister For Early Childhood Education, nie mogła osobiście uczestniczyć w Konferencji. Na ekranach wyświetlone zostało przesłanie Pani Minister, o tym jak ważne jest kształtowanie dwujęzyczności od najmłodszych lat życia dziecka.
Maleńką, ale jakże miłą przerwą był kolejny występ wielokulturowego chóru dziecięcego. Tym razem dzieci wykonały pieśń ‘Lean on me’. A oto początek tego pięknego utworu.
Sometimes in our lives we all have pain
We all have sorrow
But if we are wise
We know that there's always tomorrow
Lean on me, when you're not strong
And I'll be your friend
I'll help you carry on
For it won't be long
'Til I'm gonna need
Somebody to lean on
Chór zaśpiewał całą piosenkę – wszystkie cztery zwrotki z czterokrotnie powtórzonym refrenem. Tutaj należy podkreślić, że dziecięcy wielokulturowy chór prowadzi Polka – Maya Stempień. Ubiegłoroczna maturzystka języka polskiego jest teraz studentką uniwersytetu.
Kolejnym młodzieżowym akcentem, było wręczenie nagród zwycięzcom zorganizowanego przez SBS Konkursu, ‘Dlaczego uczę się języka’. Sześciu zwycięzców w trzech kategoriach wiekowych zostało wyróżnionych przez jury, lub przez słuchaczy.
Młodociani goście oraz niektórzy z polityków pożegnali się po tym występie, spiesząc do kolejnych swoich zobowiązań.
O wygłoszenie głównego wykładu poproszono prof. Lesley Harbon, która jest kierownikiem wydziału Studiów Międzynarodowych na UTS w Sydney.
Wykład poświęcony był nauczaniu języków. Słuchacze z zainteresowaniem chłonęli wiedzę o tym jak zmieniały się metody uczenia języków obcych. Od bezmyślnego ‘wkuwania’ słówek i reguł gramatychnych przed laty – do uczenia języka jako narzędzia komunikacji odbywającej się w specyficznym kontekście kulturowym, jak to ma miejsce obecnie. Wygłoszony pięknym językiem wykład, poparty serią materiałów wizualnych został przyjęty entuzjastycznie przez kilkust obecnych w audytorium nauczycieli.
Po krótkiej przerwie uczestnicy musieli dokonać wyboru, w których czterech z 25. oferowanych sekcji chcieliby uczestniczyć. Wybór na pewno nie był łatwy. Szczególnie, że każda z sesji prowadzona była przez wysokiej klasy specjalistów. Dla przykładu podam sesję, którą przygotowała i poprowadziła Ms Nancy Morvillo – dyrektorka Saturday School of Community Languages.
Tematem sesji była ‘Różnorodność w klasie – powód do celebrowania?’ Każdy nauczyciel w szkole sobotniej staje przed faktem wielkiej różnorodności uczniów – ze względu na wiek, opanowanie języka, pochodzenie społeczne i in. Dobrze przygotowany do swojej pracy nauczyciel potrafi nie tylko mówić, ale wsłuchać się w potrzeby swoich uczniów, potrafi zainteresować ich nauką a także zróżnicować zarówno przygotowane materiały, jak i wymagania.
Pani Morvillo powiedziała, że tygodniowa statystyka obecności uczniów w każdej z klas daje jej obraz nauczyciela, który daną klasę uczy. Sobotnich lekcji dobrych nauczycieli uczniowie nie chcą opuszczać. Przed miernymi bronią się szukając wymówek, aby nie pójść.
Konferencja zakończyła się późnym popołudniem. Nie wiem z jakiego powodu, ale polscy nauczyciele reprezentowani byli nielicznie. Warto na zakończenie przytoczyć tutaj słowa prof. Seweryna Ozdowskiego: ‘Wielokulturowość Australii będzie tak silna, jak silna będzie każda z tworzących ją grup etnicznych’.
Marianna Łacek | 
