Na samym początku przedstawiam naszą nową Komendantkę Choragwi Harcerek Urszule Daniels hm, która mieszka w Brisbane. Sumiennie zabrała się za swoją funkcje i świetnie się spisuje. Pomimo dokuczliwej grypy przygotowała bardzo pracowity i ciekawy program na konferencję. Zjechało się nas około 20 instruktorek z całej Australii, aby spotkać się i przedyskutować istotne zagadnienia harcerskie.
Już wczesnym rankiem rozpoczęłyśmy Konferencję Mszą Świętą odprawioną przez księdza Kamila Żyłczyńskiego, który przyjechał, aby zmobilizować nas do zastanowienia się nad naszym życiem. Jak z naszym bilansem życiowym? Czy potrafimy rozłożyć czas na religię i harcerstwo?
Na podstawie przypowieści Ks. Kamil przekazał nam jak możemy lepiej Pełnić Służbę Bogu. Tu przytoczył trzy kierunki, które nam pomogą do realizacji tej służby, zdobywanie wiedzy religijnej, wypełnianie przykazań i przez nasz czyn, czyli przez nasze dobre uczynki. Ledwo skończyliśmy dyskusje a tu już czas na obiad.
Następne tematy związane były z pracą wędrowniczek i harcerek. Mowa była o wychowaniu człowieka i jak wyglądać ma nasza praca charytatywna. Każde zagadnienie było przeplatane pląsem lub grą.
Dalsze dyskusje toczyły się podczas kolacji. Po posiłku zasiedliśmy w ogrodzie do naszego wspólnego harcerskiego kominka. Radosny śpiew połączył nasze serca i rozweselił nasze dusze. Gawęda przypomniała nam jaką ważną role odgrywa drużynowa i jak pozytywnie może wpłynąć na harcerki.
W niedziele rozpoczęłyśmy prelekcją na temat dzieci w naszych szeregach, które są upośledzone. Długo trwała dyskusja nad tym zagadnieniem i spisano ważniejsze sprawy. Po krótkiej przewie poszliśmy na wspólną Mszę Świętą.
Dyskutowano na temat języka polskiego i jego przyszłości na podstawie wcześniej przygotowanej ankiety. A po tym omówiono kryteria odznaki 100-lecia niepodległości Polski. Padło wiele pomysłów wiec wybrane ważniejsza do zrealizowania.
Konferencja została zakończona miłym gestem Komendantki Chorągwi. Każda uczestniczka miała na zadanie napisać kilka słów miłych o każdej obecnej instruktorce. Po otrzymaniu tych miłych wyznań na twarzach każdej znalazł się głęboki uśmiech zadowolenia.
Trudno było się rozstać po tak mile spędzonym czasie wśród sióstr harcerek. Na tej konferencji spotkał się prawdziwy siostrzany braterski krąg.
Czuwaj Marysia Nowak hm
|