| Przemówienie wygłoszone w imieniu odznaczonych Krzyżami Wolności i Solidarności wygłoszone w Konsulacie RP w Sydney przez Prezesa Federacji Polskich Organizacji w Nowej Południowej Walii, honorowego Prezesa Stowarzyszenia Nasza Polonia Adama Gajkowskiego byłego działacza NSZZ Solidarność Regionu Gdańskiego – więźnia Politycznego w okresie Stanu Wojennego.
Zanim przejdę do wygłoszenia kilku słów w imieniu odznaczonych dziś osób proszę Państwa o powstanie byśmy minutą ciszy uczcili tych, którzy na przełomnie wieków złożyli całopalną ofiarę na ołtarzu Ojczyzny od Cedyni po Księży Zycha i Niedzielaka. Byśmy uczcili naszych przyjaciół z Solidarności zamordowanych niejednokrotnie brutalnie przez komunistów.
Pocieszenie
(sierpień 1982 Areszt Śledczy w Gdańsku, autor Adam Gajkowski)
Nie płacz choć biją cię pałkami.
Nie płacz, choć gaz wyciska łzy.
Nie płacz, gdy za okanami
szaleje demon władzy zły.
To nic, że straszą Cię więzieniem.
Że przed rozprawą wyrok masz.
To nic bo runą jak kamienie
Ci, którzy dzisiaj dręczą nas.
Walcz, o swe wielkie ideały.
Walcz, bo bez walki zgniotą nas.
Walcz, aby dzieci twe nie płakały,
By nastał dla nich lepszy czas.
Módl się, do Pani Jasnogórskiej.
Módl się, bo w tym jest siła twa.
Módl się, bo bez pomocy Boga,
Sam nie pokonasz tego zła.
Wierz że popękają kraty.
Wierz że, przeminie złość,
Wierz, że zakwitną kwiaty.
Zwycięży Solidarność!
Dziś kiedy przyjmujemy z rąk Pana Prezesa IPN Krzyże Wolności i Solidarności wracamy pamięcią do tamtych dni. Dni radości w okresie krótkiego karnawału Solidarności ale i dni stanu wojennego. Dni zmagań i cierpienia dla Rzeczypospolitej, dla ruchu społecznego jakim był niewątpliwie Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność. W Polsce dnia dzisiejszego Wolność, może być pojmowana jak hasło róbta co chceta ale na szczęście jest też pojmowana jako odpowiedzialność, jako wyzwanie w służbie dla Ojczyzny.
Solidarność natomiast nie była monolitem. Jej lewa strona poszła na dwuznaczny kopromis w Magdalence. Tylko nieliczni z nas wypowiedzieli się otwarcie przeciwko układowi okrągłego stołu. Tu w Sydney w zaledwie kilka osób staliśmy przed Konsulatem PRLu w proteście przeciwko zamordowaniu Księży Zycha i Niedzielaka oraz 30% wyborom. Niestety zarówno ten układ jak i późniejsza gruba kreska na długie lata pogrzebały naszą szansę na prawdziwie wolną Ojczyznę.
Stan nierozliczony
(Ingleburn czerwiec 1990r. Autor Adam Gajkowski)
Bili, knebel zatykał usta.
Szczuli, pod kłami pękały kości.
Mordowali, kule przeszywały serca.
Disiaj nie znajdziesz winnych
Dzisiaj jest stan niewinności.
Dziś nasza koleżanka Ania Kołakowska już siódmy dzień prowadzi w Fundacji Łączka w Warszawie protest głodowy, przemilaczany jak za PRLu! Protest w obronie Basi Poleszuk młodej dziewczyny, skazanej na cztery miesiące bezwzględnego aresztu za to tylko, że w czasie demonstracyjnych przepychanek ponoć zadrapała rękę policjanta. Dziewczyna, która nigdy nie miała zatargów z prawem, która swe młode życie poświęciła kultywowaniu pamięci o Żołnierzach wyklętych przebywa w tej chwili w grochowieckim areszcie razem z więźniarkami kryminalnymi.
W imieniu osób odznaczonych informuję, że dedykujemy nasze Krzyże Wolności i Solidarności naszej niezłomnej i prawej koleżance Ani Kołakowskiej i pannie Barbarze Poleszuk.
Zarazem apelujemy do Pana Prezydenta Andrzeja Dudy oraz Ministra Sprawiedliwości Pana Zbigniewa Ziobro o uwolnienie p. Barbary Poleszuk.
Jan Michalak – Sydney, działał w Chorzowie
Wiesław Pastuszko – Sydney działał w Kraśniku
Bogdan Lisowski – Canberra działał w Kaliszu
Iga Bajer - Melbourne – odebrała Krzyż w imieniu swej śp. mamy Mirki Zgirskiej – działała w Gdańsku
Adam Gajkowski – Sydney, działał w Gdańsku.
Chcę podziękować w imieniu osób dziś odznaczonych, naszym rodzinom. Naszym żonom, dzieciom i rodzicom. Naszym najbliższym bo kiedy my ukrywaliśmy się w podziemiu lub zostaliśmy aresztowani to one nasze matki i żony musiały stawiać czoła szykanowaniu w miejscu pracy. Trudom dnia codziennego musiały zdobywać się na najwyższe poświęcenie by przynieść do domu kawałek chleba. Niejednokrotnie były terroryzowane i zastraszane np. odebraniem dzieci przez komunistycznych siepaczy.
Na zakończenie, po raz wtóry podnoszę projekt o ustanowienie medalu Matki Polki, który byłby przyznawany matkom i żonom tych, którzy walczyli o wolną i suwereną Rzeczpospolitą. By żony i matki zarówno Żołnierzy Niezłomnych jak i działaczy opozycji antykomunistycznej zostały nim uhonorowane, część z tych medali zostałaby oczywiście wręczona pośmiertnie. Mój apel o ustanowienie tego odznaczenia składam na ręce Zastępcy Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Pana Jana Bastera.
Przy okazji pragnę podziękować w imieniu osób odznaczonych pracownikom Instytutu Pamięci Narodowaj za wydobywanie z niebytu pamięci heroicznej historii Żołnierzy Niezłomnych, za zaświadczanie prawdy o zmaganiach Opozycji Antykomunistycznej w walce o wolną Polskę. Za dbanie o dobre imię Polski i Polaków. Oraz za patriotyczną edukację historyczną naszych dzieci.
W ramach obchodów 100 rocznicy Święta Niepodległości. Niech żyje Wolna, Niepodległa i Suwerenna Rzeczypospolita! Niech żyje!
| 
