|
Z DWORCOWEJ ŁAWKI
Opustoszał dworzec ludzie gdzieś odeszli
i tylko łza płynie po licu ukradkiem
idą święta idą wnet Wigilia będzie
czeka by ktoś z nim się podzielił opłatkiem
I cóż wtedy zrobisz gdy głodem zmorzony
wędrowiec zapuka do drzwi Twego domu
przyszedł tam skąd bieda ma dziurawe buty
poskarżyć się przecież nawet nie ma komu
A u Twego stołu miejsca nie brakuje
tu na gościa krzesło i nakrycie czeka
sianko pod obrusem jak każe tradycja
bo na ziemię zesłał Pan Boga człowieka
| 
