Dowództwo Armii Krajowej planowało, by pomimo niedostatków uzbrojenia wyzwolić stolicę od Niemców.
Rząd Emigracyjny wierzył, że powstanie wstrząśnie „sumieniem świata". A w Warszawie ludzie chcieli walczyć! Za lata straszliwych zbrodni, upokorzeń, terroru i cierpień panował duch odwetu i walki. Słychać go wyraźnie w hymnie Armii Krajowej, gdy jej żołnierz, wybitny uczony prof. Kazimierz Kumaniecki wzywa: „Naprzód, do boju żołnierze".
Posłuchaj wiersza Kazimierza Kumanieckiego "Naprzód do boju żołnierze".Recytują Marta Kieć-Gubała & Andrzej Siedlecki
Naprzód, do boju żołnierze Polski Podziemnej! za broń! Boska potęga nas strzeże, Woła do boju Was dzwon.
Godzina pomsty wybija, Za zbrodnie, mękę i krew. Do broni! Jezus Maryja! Żołnierski woła nas zew.
Zorza wolności się pali, Nad Polską idących lat Moc nasza przemoc powali, Nowy dziś rodzi się świat.
Godzina pomsty wybija… Za zbrodnie, mękę i krew. Do broni! Jezus Maryja! Żołnierski woła nas zew.
Za naszą Wolność i Waszą Bracia, chwytajmy za miecz, Śmierć ani trud nas nie straszą, Zwycięski Orle nasz leć.
Godzina pomsty wybija... Za zbrodnie, mękę i krew. Do broni! Jezus Maryja! Żołnierski woła nas zew.
Tu adres internetowy hymnu
Pluton Wacka Deczkowskiego |
Link do poprzedniego odcinka |