| Może to niespecjalnie spektakularny krajobrazowo gorotwór, ale geograficznie bardzo ważny. Rozdziela on bowiem zachodnią Gruzję od wschodniej, a jednocześnie jest łącznikiem między Kaukazem Wielkim a Kaukazem Małym.
Mała ciekawostka: budową kolei wzdłuż południowych stoków tych gór, biegnącą z Poti do Tyflisu (obecnie Tbilisi), kierował polski inżynier Bolesław Statkowski. Otwarta w 1872, była to pierwsza linia kolejowa na terytorium Gruzji.
Obejrzyj film Drive through the Likhi Range
Przejażdżka autobusem przez całe (prawie) Batumi. Do tego lokalna muzyka.
Bus ride through BATUMI, Georgia
Fragment letniej wycieczki:
Tbilisi oldest district
Proponuję chwilę relaksu i obejrzenie (także odsłuchanie, dobrze na kolumnach, a nie na smartfonie) przejazdu południową częścią Gruzińskiej Drogi Wojennej w Wielkim Kaukazie. GRUZIŃSKA DROGA WOJENNA między Przełęczą Krzyżową a Mcchetą.
Miedzy Przełęczą Krzyżową a Mcchetą
Kolejny film z przejazdu Gruzińską Drogą Wojenną, tym razem z południa na północ.
Z południa na północ
Fragment mojej letniej wycieczki do Gruzji. Driving from Stepantsminda to Gergeti Hill, Greater Caucasus
Greater Caucasus
Siedząc w domu na ogólnej kwarantannie trzeba się czymś zająć.Usłyszany na ostatniej publicznej imprezie, jakiej byłem (no, może przedostatniej), czyli 1 marca na występie zespołu “The Lucyan Group”, utwór pt. “Tamil Song” zainspirował mnie do wygrzebania starych zdjęć i slajdów (wszystko dawno zdigitalizowane) ze stanu Tamil Nadu, gdzie byłem w... 1980, i zrobienia krótkiego filmiku z gór Nilgiri, najwyższych w południowych Indiach, skąd moje zdjęcia nigdy jeszcze nie były upubliczniane.
Nilgiri Hills - Tamil Nadu - India 1980
Wcześniej w stanie Tamil Nadu, przed górami Nilgiri, byłem w pobliskim Parku Narodowym Bandipur, który jest ostoją tygrysa, ale króla parku nie udało mi się zobaczyć. Widoczne były tylko słonie i jelenie axis. Za to przygodę z tygrysem miałem właśnie w górach Nilgiri. Gdy przedzierałem się z żoną przez chaszcze, a potem leśną ścieżką, na górę Dodabetta (najwyższa w Nilgiri), w zaroślach dał się nagle słyszeć jakiś niepokojący szelest. Pomyślałem, że to może być tygrys, bo przecież od Bandipuru niedaleko. Wyjąłem nóż, wziąłem do drugiej ręki jakiś kijek (solidnego drąga w pobliżu nie znalazłem) i pomyślałem, że trudno – to zapewne słaba ochrona przed rzucającym się na mnie tygrysem i zapewne nie dam mu rady, ale będę przynajmniej osłaniał żonę, na ile się da. Na szczęście okazało się, że ów szelest to zbierające liście eukaliptusowe miejscowe kobiety, plemienne góralki, które z kolei nas się przestraszyły i zaczęły się przed nami chować. Po jakimś czasie oswoiły się jednak i przestały nas się bać (co widać zresztą na filmiku). Tak wyglądało moje spotkanie w puszczy z tygrysem (nie utożsamiaj z “tamilskimi tygrysami”, których poznałem tu i na Cejlonie).
Kiedy jesień zbliżała się ku końcowi, puściłem na YT kilka jesiennych zdjęć październikowo-listopadowych. Utwór muzyczny jest śpiewany w języku gaelickim szkockim, toteż nie próbuj nic z tego zrozumieć (dodam tylko, że tematem piosenki jest rzeka).
Landscapes of Scotland
| 
