| Właśnie dzisiaj mówiono w Australii o wzrastającej fali samobójstw wśród młodych ludzi. Przypadkiem dotarły do nas dzisiaj z Polski materiały na temat konwersatorium w Wyższej Szkole Przymierza Rodzin w Warszawie poświęconego tematowi "Myśli i zachowania samobójcze u młodzieży". Wykład, po którym nastąpiła ożywiona i długa dyskusja, wygłosił Brunon Hołyst, prof. nauk prawnych, suicydolog, wiktymolog specjalizyjący się w zagadnieniach kryminalistyki i kryminologii, prezes Zarządu
Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego, autor około 1,100 tytułów, w tym kilkudziesięciu książek i podręczników tłumaczonych na obce języki. Wykład miał miejsce w lutym br. jeszcze przed epidemią koronawirusa. Zachęcamy do lektury obszernego i wstrząsającego zapisu konwersatorium.
Samobójstwa wśród młodziezy.14 stron niesamowitej lektury.PDF
Sky News Video - Elevated suicide rates
Fragment wykładu, a właściwie jego początek.Do dzisiejszego wykładu przygotowywałem się 65 lat i dwa dni. Kiedy w 1968 po raz pierwszy opublikowałem dane dotyczące samobójstw w Polsce, one były oczywiście tajne, opublikowane w czasopiśmie socjologicznym w Brukseli, to wydawało mi się, że już wszystko wiem o samobójstwie. Kiedy w 1974 roku opublikowałem w języku polskim dane dotyczące struktury i dynamiki samobójstw, myślałem, że już jestem mądry w tym zakresie. Teraz gdy napisałem pięć książek, jedną w języku niemieckim, a trzeba wiedzieć, że literatura w języku niemieckim w zakresie suicydologii do drugiej wojnie światowej była bardzo bogata, to myślałem, że już jestem geniuszem w zakresie samobójstw. A teraz zdaje sobie sprawę, że niewiele wiem, choć liczba stron opublikowanych przeze mnie wynosi około pięciu tysięcy, ale tym co wiem, będę chciał się z państwem podzielić. Jeżeli po moim wykładzie zostanie niedosyt intelektualny, to serdecznie zapraszam do dyskusji.
Prof. Brunon Hołyst, YouTube screenshot |
Albert Camus w jednym ze swoich wywiadów powiedział, że najważniejszym problemem filozofii jest problem samobójstwa. My do dzisiaj nie wiemy dlaczego człowiek dobrowolnie, lub przymusowo rozstaje się z życiem, bo przecież instynkt życia jest instynktem najsilniejszym. Opublikowałem książkę „Życie przeciwko śmierci”. Jest
to problem, który nas fascynuje, od którego często uciekamy, który nas intryguje i tak jak obserwuję losy ludzi w sytuacji trudnej, to dochodzę do wniosku, że każdy z nas
ma pewne wyobrażenie o śmierci samobójczej. Gdy nas spotyka coś przykrego w życiu,
to mówimy „a skończę z tym, odbiorę sobie życie”. Ta myśl o samobójstwie jest dość powszechna. Ale jest i druga część ludzi, która myśli o samobójstwie jako o czymś upragnionym. Jest jeszcze mniejsza część ludzi, która usiłuje popełnić samobójstwo, a najmniejsza rzeczywiscie popełnia samobójstwo.
W minionych wiekach (w XVII, XVIII) samobójstwo było zjawiskiem „arystokratycznym”. Tylko ludzie wybitni popełniali samobójstwo. Lud cenił sobie życie i nie myślał o samobójstwie. Były to dość popularne samobójstwa na tle nieodwzajemnionej miłości wśród pisarzy, malarzy, artystów, które stanowiły wyróżnik jeśli chodzi o klasę społeczną. Dzisiaj na świecie samobójstwo jest zjawiskiem masowym, co trzydzieści sekund, człowiek popełnia samobójstwo. Około ośmiuset tysięcy ludzi co roku na świecie odbiera sobie życie. Obecnie są dwa scenariusze. Jeden optymistyczny mówi, że w 2030 roku będziemy mieli o 10-15% mniej samobójstw, inny, pesymistyczny, zakłada, że około miliona osób na świecie będzie corocznie popełniało samobójstwo.
(...) ZAKOŃCZENIE. Moją wypowiedź chciałbym zakończyć taką optymistyczną tezą z Dalekiego Wschodu: „żyj, bo gdy umrzesz, świat umrze wraz z tobą”. Czyli nam jest potrzebny świat i my jesteśmy potrzebni światu. Tak więc żyjmy. Ja wkroczyłem w dziewięćdziesiąty rok życia i jeszcze mam cztery posady. Jeżdżę samochodem za granicę. Żyjmy do stu dwudziestu lat.
Samobójstwa wśród młodziezy.14 stron niesamowitej lektury.PDF
Biografia Profesora Hołysta na Wikipedii
| 
