| FRAGMENT bardzo długiej rozmowy, a w niej m.in o Bolesławie Szenicerze, który wystepuje w filmie Sumlińskiego "Powrót do Jedwabnego". Otóż dziadek Szenicera przez ćwierć wieku był dyrektorem warszawskiego cmentarza żydowskiego przy ul. Okopowej 1, jednego z największych cmentarzy żydowskich na świecie. Jego ojciec także przez ćwierć wieku dyrektorem tego samego cmentarza i Szenicer również przez ćwierć wieku był dyrektorem również tego samego cmentarza. I on nam opowiadał, że kiedy wracał ze szkoły i szedł do ojca na ten cmentarz, żeby grabić liście i porządkować groby, to ojciec z nim chodził i pokazywał, że tu leży taki Żyd, a tam taki. Że historia tego Żyda jest taka, a tamtego taka.
Następnie, kiedy przyjeżdżali do niego Żydzi amerykańscy, australijscy i z całego świata, żeby odszukał im przodków, to on o niektórych potrafił opowiadać nawet godzinami. W ten sposób poznał tysiące wpływowych Żydów amerykańskich, izraelskich czy australijskich oraz z innych krajów z całego świata. W jego Fundacji Cmentarza Żydowskiego "Gęsia" można znaleźć zdjęcia z Szymonem Wiesenthalem, Aleksandrem Kwaśniewskim i całą masą innych wpływowych osób. Jednym słowem to był Żyd bardzo ceniony przez wszystkie środowiska żydowskie do momentu, kiedy przeciwstawił się temu, żeby Żydzi amerykańscy i polscy dzielili Polskę w sposób wulgarnie drapieżny. On im wtedy powiedział „NIE”, tłumaczył, że nie wolno robić takich rzeczy. No i oczywiście został zniszczony.
Zaczęto mu wypominać, że jego ojciec był komunistą i szukano – mówiąc kolokwialnie – dziury w całym. Szenicer, jaki był wcześniej, nikomu nie przeszkadzał, a wprost przeciwnie. Żydzi go cenili i szanowali, poznał chyba wszystkich wpływowych Żydów świata. Zaczął im przeszkadzać, kiedy zaczął opowiadać o narracji, która zmierza do podzielenia Polski pomiędzy Żydów amerykańskich i polskich, co pokazujemy we wspomnianej już książce „Powrót do Jedwabnego 3 – To tylko Polin”, w której załączamy dokumenty pokazujące, że właśnie żydzi amerykańscy i polscy kłócą się o Polskę, ale nie w dobrym tego słowa znaczeniu, tylko w takim, że jedni mówią: „weźcie sobie kawałek Zielonej Góry, a nam oddajcie kawałek Krakowa, bo tam zarobimy więcej forsy”. Posługują się właśnie takimi sformułowaniami. Nie mówią o dziedzictwie Żydów, o ich spuściźnie czy o tożsamości. Szenicer takiej narracji się przeciwstawił. Mówił im, że to są ich przodkowie, że trzeba o tę spuściznę dbać, by uszanować tradycję i dziedzictwo. Wytykał im to podejście nastawione tylko na zysk i dlatego został zniszczony.
Cała bardzo długa rozmowa tutaj na portalu Fronda, tu też dostępny jest (jeszcze) film "Powrót do Jedwabnego"
I jeszcze jeden link dotyczący Jedwabnego: film Smarzowskiego nowe "Wesele" nawiązujący do "Sąsiadów" Grossa. "Były dwie stodoły - w jednej Polacy palili Żydów, w drugiej ich ukrywali".
Premiera filmu - sumienie narodowe, onet.pl | 
