"Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród" - to mówi pierwsza linijka słynnej "Roty" Konopnickiej. A druga zapowiada: "Nie damy pogrześć mowy". I jaki jest mój rachunek sumienia? Ziemię ojczystą rzuciłam, niestety, i 180 rocznicę urodzin wielkiej poetki świętuję na drugim końcu świata. Ale chociaż udało mi się nie pogrześć mowy polskiej. Może nawet tę mowę bardziej cenię tu na emigracji? Jest też ona ważnym narzędziem mojej pracy. Po prostu kocham pisać po polsku.To wspaniale, że Sejm ogłosił rok 2022 Rokiem Konopnickiej. Od wczoraj (23 maja) huczy na internecie, pokazała się masa ciekawych publikacji z okazji 180 rocznicy urodzin poetki.Jak wiele osób w tamtym okresie, tak i Konopnicka była poliglotką, znała 10 języków obcych, dokonała wielu przekładów. Można bez przesady powiedzieć, że cała Polska świętuje.
Organizowane są konkursy. Odbywają sie też spotkania z potomkami Poetki: prawnuczka Marii Konopnickiej to (też poetka) Joanna Modrzejewska, praprawnuczki - Elżbieta Twardowska i Monika Modrzejewska-Świgulską, prapraprawnuczka Julianna Wojtysiak oraz praprapraprawnuki Mateusz Lewandowski i Aleksander Wojtysiak.
Zapraszamy australijską Polonię do uczczenia rocznicy urodzin, choćby poprzez lekturę kilku artykułów (linki poniżej), a przede wszystkim przeczytania wiersza, który omal nie został hymnem polskim. Jakie refleksje nam się tu nasuwają?
SEJM- ROK KONOPNICKIEJ
10 języków obcych
Rocznica urodzin
Kobieta nieodgadniona
Nowelistka i skandalistka
Prawnuczka Konopnickiej
Nie rzucim ziemi, skąd nasz ród, Nie damy pogrześć mowy! Polski my naród, polski lud, Królewski szczep piastowy, Nie damy by nas zniemczył wróg...
Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg!
Do krwi ostatniej kropli z żył Bronić będziemy Ducha, Aż się rozpadnie w proch i w pył Krzyżacka zawierucha. Twierdzą nam będzie każdy próg...
Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg!
Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz, Ni dzieci nam germanił. Orężny wstanie hufiec nas, Duch będzie nam hetmanił, Pójdziem, gdy zabrzmi złoty róg...
Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg!
Nie damy miana Polski zgnieść Nie pójdziem żywo w trumnę Na Polski imię, na jej cześć Podnosi czoła dumne. Odzyska ziemi dziadów wnuk!
Tak nam dopomóż Bóg! Tak nam dopomóż Bóg!
poezja.org/wz/Konopnicka_Maria/2291/Rota |