Ró¿a w porannym sierpniowym s³oñcu
ostatnia ró¿a tej australijskiej zimy

zanios³abym j± wam m³odzi z Warszawy
ch³opcy i dziewczyny poda³a tam –

przez wszystkie dalekie lata i morza
po³o¿y³a na cichej ulicy warszawskiej Sadyby.

Ech! Te ró¿e pamiêci w nas kwitn±ce
pokoleniami nadziei poezj± z tamtych lat

id±ce z nami id±ce w przysz³o¶æ za mg³±
w rozbite dni tego roku w cieniu wojny.

I tylko ró¿e – zapach ró¿y sierpniowej
tamten sen nieprze¶niony – Wasze imiona:

w blasku s³oñca Mazowsza
jak szklane ró¿e Krzysztofa nierozbite –

bliskie niezapomniane i ¿ywe w tych dniach.

Sierpieñ 2022, Sydney
Ludwika Amber