Kategorie:
Nowiny
Ze Świata
Z Polski
Z Australii
Polonijne
Nauka
Religia
Wyszukiwarka 

Szukanie Rozszerzone
Konkurs Strzeleckiego:

Archiwum:

Reklama:

 
1 listopada 2024
Wspomnienie o p.Ernestynie Skurjat-Kozek
Regina Sobik

Pierwsze dni Listopada to dni zadumy nad przemijaniem i pamięci nad Tymi ,których już nie ma . Wspominamy zwłaszcza Tych co odeszli, a jeszcze tak niedawno byli wśród nas .

30 października nie tylko Polonia Australijska ale i cały świat pożegnał p.Ernestynę Skurjat -Kozek wspaniałego człowieka orkiestrę i prawdziwą Ambasadorką Polski w relacjach z władzami Parku Narodowego Kościuszki, z lokalnymi społecznościami oraz takiego Opiekuńczego Anioła jeżeli chodzi o pielęgnowanie pamięci o naszych wielkich Rodakach Kościuszce i Strzeleckim.

P.Ernestyna była też wspaniałą organizatorką festiwali w Jindabyne i innych miejscach, w których mogłam chociaż wirtualnie uczestniczyć .Jakże trudno, zrozumieć i uwierzyć ,że tak wspaniałej osoby jaką była p. Ernestyna już nie ma wśród nas. Pierwszy raz los zetknął nas co prawda wirtualnie podczas jednego z festiwali Mound and Mount Kosciuszko Festival gdzie został nagrodzony tekst mojej piosenki i to p. Ernestyna przypilnowała, żeby dyplom dotarł do mnie jak najprędzej a były to czasy kiedy jeszcze nie wszystko załatwiał internet. Do dzisiaj mam ze śladami trudnej podróży tę kopertę ze znaczkiem bo to właśnie od tego czasu zaczęła się moja współpraca z p.Ernestyną i Pulsem Polonii która trwała od 2008 roku do dziś.


Asia Lunarzewski śpiewa w 2008 r. "Edmundzie podróżniku" Reginy Sobik

Pamiętam jak w październiku ub roku chyba jako pierwsza otrzymałam dyplom WYRÓŻNIENIE W MIĘDZYNARODOWYM KONKURSIE - "W DUCHU STRZELECKIEGO" 2023 r za wiersz „Anioł Nadziei” jak ja się wtedy cieszyłam a p. Ernestyna mi bardzo kibicowała mimo ,że już wtedy miała kłopoty ze zdrowiem.

Jak nikt potrafiła zachęcić każdego z nas do przesyłania materiałów nie tylko na konkursy o Strzeleckim czy Kościuszce. Potrafiła też w bardzo delikatny sposób zwrócić uwagę za jakiś popełniony błąd uważając ,że to się może zdarzyć tylko żywemu. Już nigdy nie będzie mi dane napisać i powiedzieć "Pani Ernestyno Dziękuję bardzo a to bardzo za wszystko" więc napiszę „Spoczywaj w pokoju” i niech te światełko będzie takim promykiem pamięci o Tobie ,pamięci ,która zostanie w moim sercu na zawsze.

Regina Sobik