|
Czy w Polsce są Aborygeni, zapytał chłopiec w klasie. - Tak. Aborygeni, czyli oryginalni mieszkańcy kraju w samym środku Europy – to Polacy. Mieszkają tam od prawieków. – A czy mają oni także swój ‘Dream Time’, następowały kolejne pytania. – Oczywiście. To są polskie, prehistoryczne legendy. Zacznijmy od tej o Lechu, Czechu i Rusie, O Smoku Wawelskim, O Bazyliszku… - A jak to jest, że przez tyle wieków ci ludzie przetrwali, kontynuował swoją dociekliwość 10-latek. – Przetrwali, bo łączyły ich i łączą do tej pory wierzenia oraz tradycje, które przekazywali sobie z pokolenia na pokolenie. Czynili to we wspólnym, zrozumiałym dla swoich plemion języku, najpierw ustnie, a potem, kiedy nauczyli się pisać, tworzyli księgi…Teraz wykorzystują radio, telewizję, internet – To my także, chociaż mieszkamy w Australii należymy do grupy tamtych polskich Aborygenów sprzed wieków? – Oczywiście! I żeby nie zatracić tamtego dziedzictwa, tamtej łączności z Polską musimy znać nasz język. Musimy także dołożyć wszelkich starań, aby ten język zachować w Australii. To nasza wspólna, wielka odpowiedzialność.
|
UTRZYMAJMY JĘZYK POLSKI W AUSTRALII
właśnie taki tytuł nadano dwudniowej konferencji, która zgromadziła najcenniejszych nauczycieli oraz działaczy polskiego szkolnictwa z całej Australii.
Organizatorem, tak jak i wielu poprzednich spotkań, seminariów oraz konferencji było Zrzeszenie Nauczycieli Polskich w Australii. Dwudniowa Konferencja – 30 listopada (sobota) i 1 grudnia (niedziela) miała miejsce w Ashfield Community Catholic Club. Głównym sponsorem był Instytut Rozwoju Języka Polskiego im. św. Maksymiliana Kolbego w Warszawie, za pośrednictwem Fundacji Wspólnota Polska.
Wiadomość o przyznaniu funduszy na zorganizowanie Konferencji Nauczycieli Języka Polskiego nadeszła niespodziewanie. Była już prawie połowa września. W szkołach koniec trzeciego okresu i zbliżająca się matura. A tuż po egzaminach od roku planowany Bal Maturalny.
Czy damy radę? Czy znajdziemy jeden wolny weekend pomiędzy Zaduszkami, Balem Maturalnym, Festiwalem ‘Federation Square’ w Melbourne, uroczystościami Święta Niepodległości, a potem Chrystusa Króla? To listopad. Grudzień natomiast w wielu polskich szkołach oznacza mikołajki, jasełka i zakończenie roku. Nauczyciele są potrzebni na miejscu. Na ich wyjazd do Sydney nie można liczyć. Szkoda jednak byłoby zrezygnować z możliwości, która przecież nieczęsto się zdarza.
Tak więc, decyzja zapadła. Konferencję zorganizujemy. Jedyny możliwy termin, to przełom listopada i grudnia. Zaproszenia do szkół – i wiele natychmiastowych, pozytywnych odpowiedzi. Kilka osób wyrażało ubolewanie, że nie dadzą rady, ale proszą o wszelkie materiały pokonferencyjne. Zrobimy to.
Rezerwacja noclegów, sali w lokalnym Katolickim Klubie, zaproszenie honorowych gości oraz przyjęcie zgłoszeń od prelegentów z poszczególnych szkół… Jak zwykle, najbardziej pracochłonne okazały się ostatnie dni, a nawet ostatnie godziny przed rozpoczęciem Konferencji. Tutaj nieocenione okazały się panie: Gosia Vella, Monika Bray i Barbara Magolan.
Oficjalne otwarcie zaplanowano na sobotę o 14.30. Wcześniejsze pół godziny przeznaczone zostały na sprawy administracyjne oraz skromny posiłek, jako że sydnejskie nauczycielki przyjechały prosto po swoich zajęciach szkolnych.
Po krótkim powitaniu poproszono o głos pierwszego z Honorowych Gości. Był nim Konsul Generalny RP p. Piotr Rakowski. Pan Konsul wyraził uznanie dla grupy nauczycieli, którzy odpowiedzieli na zaproszenie uczestnictwa w tej Konferencji. Zapewnił także wszelką pomoc i wsparcie ze strony Konsulatu. Edukacja, a w szczególności nauczanie języka polskiego jako drugiego należy do priorytetów działalności polskich władz poza granicami Kraju.
Profesor Seweryn Ozdowski wielokrotnie gościł już na spotkaniach i konferencjach organizowanych przez Zrzeszenie Nauczycieli. Czujemy się uhonorowani, że i tym razem nie odmówił swojego udziału, przygotowując prelekcję: Polska edukacja i jej rola w wielokulturowościowej Australii. W swoich rozważaniach Profesor skoncentrował się na przeanalizowaniu związku szkolnictwa polskiego z utrzymaniem narodowości polskiej w Australii; z awansem społecznym absolwentów polskich szkół; oraz z integracją polskiej społeczności z wielokulturowościową Australią.
Mądre i jakże ważne słowa Profesora Ozdowskiego zmobilizowały uczestników do zadania sobie szeregu istotnych pytań. Dziękujemy!
Kolejnym cennym gościem Konferencji był dr Andrzej Kozek. Oprócz swoich akademickich dokonań, Pan Andrzej zapisał się w Australii jako niezmordowany obrońca Góry Kościuszki poprzez nawiązanie i rozwój przyjaznych relacji z Tradycyjnymi Kustoszami regionu Góry, z reprezentantami plemienia Monaro-Ngarigo. Wraz ze swoją już śp. Małżonką, dr Ernestyną Skurjat-Kozek założyli Fundację Kościuszko Heritage. I właśnie ten temat, naszej wspólnej odpowiedzialności za polskie dziedzictwo kulturalne w Australii związane z Górą, z Pawłem Edmundem Strzeleckim i z Tadeuszem Kościuszką i Jego słynnym Testamentem zdominował wystąpienie dr Andrzeja Kozka.
|
Pana Andrzeja Siedleckiego nikomu z uczestników Konferencji przedstawiać nie trzeba było. Działalność tego artysty na tak wielu polach mówi sama za siebie. Aktor, reżyser, autor, producent filmów, przez blisko 20 lat niezastąpiony wykładowca języka polskiego na Macquarie University… Jesteśmy niezwykle wdzięczni, że Pan Andrzej przyjął zaproszenie o wygłoszenie prelekcji na temat historii i tradycji polskich. Oczywiście język jako przekaziciel, ale i twórca odgrywa w tym przypadku główną rolę. Nic więc dziwnego, że prelekcja Pana Siedleckiego przerodziła się we wspaniały, niezapomniany koncert z wykorzystaniem fragmentów literackich tak poezji jak i prozy. Aplauz zauroczonej publiczności był skromnym podziękowaniem dla Pana Siedleckiego.
|
Sobota, w dodatku 30 listopada, to tradycyjnie obchodzone ‘andrzejki’. Popołudniową przerwę połączono więc z życzeniami dla dwu prelegentów – Andrzejów. Był tort z dwoma literami A i złotą świeczką, rozumianą jako symbol dla każdego ze ‘Złotoustych Andrzejów’. Uczestnicy podchwycili gromkie ‘Sto lat’, które zaintonował swoim mocnym głosem Ksiądz Tadeusz Przybylak, podczas kiedy dwaj Andrzeje zdmuchnęli każdy swoją świeczkę.
Pierwszy dzień Konferencji zakończyły dwie prelekcje edukacyjne. Obydwie przygotowane przez nauczycielki Polskiej Szkoły w Randwick. Pani Ania Jacobi, dyrektor pedagogiczny tej szkoły przedstawiła program nauczania i oceniania jaki stosowany jest w szkole, którą prowadzi.
Z kolei jedna z nauczycielek, pani Ania Sawicka podzieliła się przykładami interaktywnych metod w nauczaniu języka polskiego jako drugiego w klasach młodszych. Swoją prelekcję wzbogaciła cennymi informacjami dotyczącymi możliwości wykorzystania różnych aplikacji (np. canvas) w nauczaniu.
Każda z tych prelekcji znalazła uznanie wśród uczestników, czego dowodem są nagrane później komentarze dla radia SBS.
Drugi dzień Konferencji
Niedziela, rozpoczęła się ciekawą prelekcją Marzeny Mazurek Kozek. Wiodącym tematem był dobrostan, a dokładniej ‘Dobrostan w edukacji – potrzeba czy wymysł?’ W dynamiczny sposób przekazane informacje w dodatku ilustrowane przeźroczami wywołały duże zainteresowanie słuchaczy.
Pani Jola Styczeń, dyrektor Polskiej Szkoły im. Edmunda Strzeleckiego w Melbourne przygotowała prelekcję i warsztaty na temat sposobu wykorzystania tekstów kultury w nauczaniu języka polskiego. Przedstawione narzędzia, metody i inspiracje spotkały się z zainteresowaniem uczestniczek, które aktywnie wzięły udział w warsztatach.
Zastępca Dyrektora Secondary College of Languages, Mrs Joanne Zoras, przedstawiła cenne informacje na temat wymagań nowego programu do matury z języka polskiego w Australii.
W czasie godzinnej przerwy, uczestnicy mogli wziąć udział w polskiej Mszy św w pobliskim kościele.
Sesję popołudniową rozpoczął prezes Rady Naczelnej Polskich Organizacji w Australii, pan Henryk Kurylewski. Tematem prelekcji Pana Henryka była ‘Rola nauczyciela polskiej szkoły, w zmieniającej się strukturze społeczeństwa australijskiego. Korzystając z własnego doświadczenia – najpierw jako urodzony w Australii uczeń polskiej szkoły następnie jako wykształcony tutaj nauczyciel a obecnie lider polskiej społeczności, prezes Kurylewski przekazał wiele cennych informacji oraz wskazówek.
Kolejnym prelegentem był Koordynator Polskiej Misji Katolickiej na Australię i Nową Zelandię, ks. Tadeusz Przybylak. Ten światły Kapłan mówił o edukacji, o tak modnym teraz bezstresowym wychowaniu i przede wszystkim o człowieczeństwie. Co to znaczy być człowiekiem. Jak wychować człowieka. Na kim spoczywa ta odpowiedzialność.
Pani Urszula Lang, dyrektor Zespołu Folklorystycznego Lajkonik przygotowała interesującą prelekcję na temat roli Zespołu w proklamowaniu oraz umacnianiu kompetencji językowych dzieci i młodzieży polskiego pochodzenia.
Pni Dorota Banasiak, redaktor naczelna Polskiego Programu Radia SBS podkreśliła istotę dwujęzyczności i rolę konkursów językowych w umacnianiu motywacji do utrzymywania języka polskiego. Jako przykład pokazała fragmenty filmu nadesłanego na jeden z konkursów. Dzieci z najmłodszych klas jednej ze szkół odpowiadają, dlaczego uczą się języka polskiego.
Niespodziewanym, ale tym bardziej entuzjastycznie przyjętym wydarzeniem stał się krótki recital muzyczny tegorocznego maturzysty języka polskiego. Sebastian Banasiak prawdziwie po mistrzowsku wykonał na skrzypcach Legendę, Henryka Wieniawskiego.
Rozmowa z Sebastianem oraz jego mamą, Panią Dorotą przerodziła się w ciekawą dyskusję na tematy związane z nauczaniem języka polskiego w Australii. Uczestnicy Konferencji dzielili się swoimi spostrzeżeniami, wymieniali doświadczenia oraz osobiste kontakty.
Jako organizatorzy, dziękujemy wszystkim Uczestnikom, dziękujemy Prelegentom oraz Gościom Honorowym, którzy swoją obecnością i cennymi wystąpieniami wzbogacili naszą Konferencję. Dziękujemy Wspólnocie Polskiej. To za ich pośrednictwem otrzymaliśmy fundusze z Instytutu Rozwoju Języka Polskiego, im M. Kolbego, na zorganizowanie tej Konferencji.
Marianna Łacek, OAM, Prezes Zrzeszenia Nauczycieli Polskich w Australii
| 
