Z.J.Prusiński |
Chyba zapomniano o poecie
Motto: 10 lat jak odszedł Zbigniew Herbert.
Kilka parantez; Słowa Krytyki z boku
przez innego poetę pamflecistę…
- Czarni Judasze schowali się do dziupli.
Śpiewają tam niskie tony z zestawu
wybranych trzynastozgłoskowych sonet.
Małymi ustami mali ludzie
przewracają się na piasku.
Rzeka wyschła z braku liryki,
pusto w sadzie smutnych jabłoni.
Rozebrane dziewczyny ubierają halkę mgły,
tańczą w głębi obrazu madisona;
nie jest łatwo nauczyć się starego tańca.
- A co u nas słychać ?
Trawa rośnie a poezja odpoczywa.
Szedł tędy Poeta Herbert,
zerwał kilka ciekawych stron do wiersza.
Liczył kamienie po drodze,
jednak nigdzie o tym nie napisał.
(Jeśli słyszysz mnie wieczorem,
to nie wierz ludziom w Polsce)!
Ustka, 27 lipca 2008 r.
Świat uciszonej pieśni
Motto: Gdzie miłość Ojczyzny gaśnie
tam przychodzą rządy łotrów i szaleńców
- Henryk Sienkiewicz
Warkocze u dziewcząt, kolorowe klony
na piaszczystych drogach, i sokoły
lotem szybującym by pożywić się zającem.
Myśliwi śpią przy ognisku, piwo miodowe
wypite z ostatniej beczki, tylko sny
schną zmęczone w cieniu ostatniego światła.
Poeci piszą łatwe wiersze o zdradzie,
plotkują z księżycem – rycerskość trwa
na przemian z tchórzostwem…
W duńskim państwie klną tylko szewcy,
roztacza się urok alkoholika z knajpy –
idzie wprost na ścianę kościoła by zapłakać.
Osobno – nigdy razem, sami wodzowie
przemawiają do muzealnych postaci,
krwawi krzyż drewniany i ukryty Jezus.
Ustka 4 sierpnia 2008 r.
| 
