| Witam Pani Ernestyno. Czytam tak sobie ten Puls Poloniii i natrafiłam na informację pt. "Zapraszamy do komponowania piosenek do sztuki o Pawle Edmundzie Strzeleckim" i tak myślę sobie, że swego czasu napisałam tekst pt "Siwy promyczek słońca"...Może by pasował do sztuki?
Tylko problem znów ten sam: potrzeba kompozytora!
Siwy promyczek słońca
Niebo Twoje ma oczy
w nim cały się zatracę
Adyno tęsknoto serca
czy jeszcze Cię zobaczę
Na ścieżce przeznaczenia
wiatr rzewną melodią śpiewa
a ja szukam wciąż Ciebie
pod słońcem obcego nieba
Błękitny szczycie góry
ty chowasz wśród skał tysiąca
jedyny bliski sercu
siwy promyczek słońca
REFREN
Promyczku mego życia
jakże mi być bez Ciebie
gdy każdy dzień znaczony
prośbą o miłość w niebie
A tam wysoko w górach
czeka moje kochanie
nie zniszczy go czas i burze
nadzieją pozostanie
Pójdę wędrownym szlakiem
zerwać ten kwiat rozkoszy
w płatkach zamknę marzenia
on mi smutki rozproszy
Otulę ciepłem wspomnień
tak mocno aż zaboli
będę pić nektar chwili
samotnie i powoli
A kiedy w siwe płatki
jesień ci kwiaty ubierze
nikt mi już nigdy więcej
tej chwili nie odbierze
Refren: Promyczku
| 
