| ZAKOCHANI
W rozmarzonym ogrodzie tańczą zakochani,
Pan Księżyc na nich patrzy – figlarnie odkrywa,
Podgląda cienie Nocy – są takie ciekawe –
We wzorach czułych spojrzeń każdy chce przebywać…
W rozmarzonym ogrodzie Księżyc jest leniwy –
Filuterny artysta – ma przymknięte oczy,
Jest mistrzem ars amandi i czeka cierpliwie –
Na wzory czułych spojrzeń spod rzęs Pani Nocy…
MGŁA
Mgła jak motyl sfrunęła, jak ogon komety –
Prężyła giętkie ciało – chłodami skropione,
Wtem oczy jej spoczęły na twarzy kobiety –
Od ciepła słodkich marzeń – słońcem otulonej.
Ciekawość – mgłę zgubiła – wilgotna, intymna –
I spadła darem nieba – rzęsistym od deszczu,
Spotkała łzę na twarzy – czy twarz jest niewinna?
A może rozpalona, lub mglista – i grzeszna.
DAŁEŚ MI KOSTKĘ CUKRU…
Dałeś mi kostkę cukru, niezwykły smak miała –
Nie był mdły, nie był słodki, lecz lekko zbożowy,
Kłosami złocistymi, ciągle mnie zniewalał,
Rozpuszczał moje myśli w napoju kawowym…
Nie chciałam wcale wiedzieć, że kostka topnieje,
Znikała bez pośpiechu, jak świeża przyprawa,
Zapach zbóż mnie owijał mocniej, coraz śmielej –
Smak cukru jest ukryty… tam gdzie pachnie kawa…
Wiersze i zdjęcia pochodzą z tomiku pt. "Niebieskie od powietrza i ciepłe od trawy".
| 
