- Ta za³oga chyba nigdy nie l±dowa³a na lotnisku wyposa¿onym w radiolatarnie [dzi¶ prawie wszystkie lotniska maj± system precyzyjnego naprowadzania, tzw. ILS]. To urz±dzenia bardzo nieprecyzyjne. Kiedy lata³em na takie lotniska jak Smoleñsk, ¶miali¶my siê, ¿e to wycieraczka - strza³ka raz w lewo, raz w prawo. Lot trzeba wtedy wypo¶rodkowaæ miêdzy wychylenia - t³umaczy p³k Gruszczyk , wieloletni pilot i instruktor LOT i Centralwings (15 tys. wylatanych godzin), b. dowódca eskadry tupolewów w 36. Specjalnym Pu³ku Lotnictwa Transportowego przewo¿±cym najwa¿niejsze osoby w pañstwie.

Smoleñskie lotnisko piloci z 36. Pu³ku znali dobrze, bo l±dowali tam wcze¶niej. Dowódca Tu-154 mjr Arkadiusz Protasiuk by³ 7 kwietnia drugim pilotem samolotu premiera. Wtedy pogoda by³a piêkna. Ale trzy dni pó¼niej, gdy pilotowa³ maszynê z prezydentem Lechem Kaczyñskim i 95 innymi osobami, warunki by³y fatalne: gêsta mg³a, widzialno¶æ pozioma 200-400 m, pionowa poni¿ej 50 m.

Minimalne warunki do l±dowania w Smoleñsku to 1000 i 100 m. Co wiêcej, uprawnienia mjr. Protasiuka pozwala³y mu l±dowaæ przy widzialno¶ci co najmniej 1800 i 120 m. Nie powinien by³ wiêc zej¶æ poni¿ej 120 m (to tzw. wysoko¶æ decyzji), je¶li nie widzia³ wtedy ziemi i nie dosta³ zgody na l±dowanie. Ale Tu-154 zni¿a³ siê a¿ do 20 m.

wiêcej:Lot na ¶lepo